تأثير يادگيري خودتنظيمي بر سبك‌هاي حل تعارض دانش‌آموزان دوره راهنمايي

هدف اين پژوهش، بررسي تأثير يادگيري خودتنظيمي بر سبك هاي حل تعارض دانش‌آموزان است. بدين منظور،240 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند و به پرسشنامه هاي خودتنظيمي بوفارد و نسخه دوم شيوه مقابله با تعارض رحيم (ROC-III) پاسخ دادند. داده‌هاي به دست آمده با رگرسيون چندمتغيري تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان مي دهد كه ‌راهبردهاي شناختي و فراشناختي خودتنظيمي بر سبك هاي حل تعارض تأثير معناداري دارند (P 100/0)؛ ولي راهبرد انگيزشي خودتنظيمي برسبك هاي حل‌تعارض تأثير معناداري ندارد. ‌راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي بر سبك همراهانه حل تعارض تأثير معناداري دارند؛ اما ‌راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي بر ديگر سبك‌هاي حل تعارض (اجتنابي، مهربانانه، مصالحه‌گرانه و سلطه‌گرانه) تأثير معناداري ندارند. بنابراين مي‌توان نتيجه‌ گرفت كه يادگيري خودتنظيمي، بهترين پيش بيني‌كننده سبك حل تعارض سازنده است؛ بنابراين، نهادهاي آموزشي بايد براي آموزش و اعتلاي يادگيري خودتنظيمي كوشش اساسي و جدي كنند.