فراتحليل رابطه بين فرسودگي شغلي و سلامت روان در ايران: طي سال هاي 79 تا 92

A meta-analysis of the relationship between burnout and mental health in Iran during 2000-2013

با توجه به تاثير فرسودگي شغلي بر سلامت روان، هدف از پژوهش حاضر فراتحليل تحقيقات انجام شده پيرامون رابطه ميان فرسودگي شغلي و سلامت روان بود. اين پژوهش با استفاده از تكنيك فراتحليل،نتايج حاصل از انجام تحقيقات مختلف را يكپارچه كرده و ميزان اندازه اثر رابطه فرسودگي شغلي با سلامت روان را مشخص نمود. بدين منظور از بين 26 پژوهش، 17 پژوهش كه از لحاظ روش شناختي مورد قبول بود، انتخاب شده و فراتحليل بر روي آنها انجام گرفت. پژوهش حاضر مبتني بر 2800 شركت كننده و 17 انداز اثر مي باشدكه چك ليست فراتحليل براي آنها مورد استفاده قرار گرفته است. يافته هاي پژوهش نشان داد رابطه فرسودگي شغلي و سلامت روان به طور كلي (0.415) مي باشد كه نشان دهنده رابطه نسبتا قوي ميان اين دو متغير است. نتايج اين پژوهش بر اهميت توجه به فرسودگي شغلي و پيامدهاي زيانبار آن در زمينه سلامت روان تاكيد مي ورزد.

According to the effect of burnout on mental health, the aim of current research was meta-analysis of studies which were conducted on the relationship between burnout and mental health. Through metaanalysis method, this study integrated the results of various studies and then determined the effect size of the relationship between burnout and mental health. To achieve this purpose, among 26 studies, 17 studies which were accepted methodologically, were selected and meta-analysis was done on them. The present study is based on 2800 participants and 17 effect sizes which meta-analysis checklist was used for them. Generally, the findings indicate that the effect size of burnout and mental health is 0.415 which it shows a relatively strong relation between these two variables. The results of this study emphasize on the importance of job burnout and its adverse consequence on mental health.