عنوان مقاله :
بررسي تأثير كاربرد آلوگرفت استخواني منجمد خشك و آلوگرفت استخواني منجمد خشك نسبتاً دمينراليزه بر روي رژنراسيون استخواني در نقايص استخواني ايجاد شده در كالواريوم خرگوش: مطالعه هيستولوژيك و هيستومورفومتريك
عنوان به زبان ديگر :
The effect of freeze-dried bone allograft and partially demineralized freeze-dried bone allograft on regeneration of rabbit calvarial bone defects: A Histological and histomorphometric study
پديد آورندگان :
نجفي، محمد دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني گلستان - دانشكده دندانپزشكي - گروه آموزشي پريودنتيكس , مشهدي عباس، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تهران - دانشكده دندانپزشكي - گروه آموزشي آسيب شناسي فك و صورت , سمياري، حسن دانشگاه شاهد - دانشكده دندانپزشكي - گروه آموزشي پريودنتيكس، تهران , صادقي، رخساره دانشگاه شاهد - دانشكده دندانپزشكي - گروه آموزشي پريودنتيكس، تهران , شانه اي، فرشته دانشگاه شاهد - دانشكده دندانپزشكي - گروه آموزشي پريودنتيكس، تهران
كليدواژه :
آلوگرفت , آزمايش حيواني , رژنزاسيون استخواني , ماده جايگزين استخوان , منجمد خشك
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: بازسازي ضايعات استخواني از اهداف ايدهآل درمان هاي پريو دنتال و ايمپلنتهاي دنداني ميباشد. بيومتريالهاي مختلفي به منظور دستيابي به اين هدف استفاده شده و مطالعات زيادي سعي در مقايسه و معرفي بهترين آنها داشته است. هدف مطالعه حاضر بررسي اثر پيوند استخواني منجمد خشك نسبتاً دمينراليزه (PDFDB) و آلوگرفت استخواني خشك منجمد (FDBA) بر رژنراسيون ديفكتهاي استخواني كالوارياي خرگوش بود.
روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، 48 ديفكت مشابه با قطر 8 ميليمتر در كالوارياي 16 خرگوش ايجاد شد. دو ديفكت با FDBA و PDFDB پر شدند و ديگري به عنوان گروه كنترل خالي باقي ماند. كليه ديفكتها با ممبران كلاژني پوشانده شدند. 6 هفته و 12 هفته بعد از جراحي، ارزيابيهاي هيستولوژيك و هيستومورفومتريك انجام شد تا اين متغيرها ارزيابي شوند: ميزان تشكيل استخوان جديد و نوع آن، ميزان ماده پيوندي باقيمانده، درجه التهاب و الگوي تشكيل استخوان. مقايسه درصد استخوان سازي و بيومتريال باقيمانده با آزمون آناليز واريانس تكراري انجام شد، در حالي كه مقايسه متغيرهاي كيفي توسط آزمون
غير پارامتري Friedman صورت گرفت.
يافتهها: به لحاظ ميزان تشكيل استخوان جديد، تفاوت معنيدار قابل توجهي بين سه گروه مطالعه در گروه 6 هفتهاي (0/33=P) و در گروه 12 هفتهاي (0/98=P) ديده نشد. در نمونههاي 6 هفتهاي، ميزان ماده پيوندي باقيمانده در گروه PDFDB به صورت قابل توجهي كمتر از(0/04=FDBA (P بود، اما اين تفاوت در نمونههاي 12 هفتهاي قابل توجه نبود (0/41=P). كيفيت استخوان تفاوت قابل توجهي بين گروههاي حاوي گرفت استخواني و گروه كنترل پس از 12 هفته نشان داد (0/01=P). بدين معني كه كليه نمونهها استخوان لاملار را پس از 12 هفته نشان دادند در حالي كه در گروه كنترل، تنها استخوان woven يا تركيبي از woven و لاملار ديده شد.
نتيجهگيري: FDBA و PDFDB اثر رژنراتيو مشابهي در ديفكتهاي استخواني كالوارياي خرگوش نشان دادند و بلوغ استخواني را نسبت به ديفكتهاي بدون پيوند تسريع كردند.
چكيده لاتين :
Background and Aims: Reconstruction of osseous defects is one of the ideal goals of periodontal treatments and dental
implant therapy. Different biomaterials have been used for this purpose and many studies have tried to compare and
introduce the best ones. The present study aimed to evaluate the effect of PDFDB (Partially Demineralized Freeze-Dried
Bone Graft) and FDBA (Freeze Dried Bone Allograft) on the regeneration of rabbit calvarial defects.
Materials and Methods: In this experimental study, 48 similar defects with the diameter of 8 mm were generated in the
calvarium of 16 rabbits. Two defects were filled with FDBA and PDFDB, while the other one remained unfilled as the
control group. All defects were covered by collagen membranes. 6 and 12 weeks after surgery, the histologic and
histomorphometric tests were performed to evaluate the following variables: the rate of new bone formation and its type,
the amount of residual grafting material, degree of inflammation and pattern of bone formation. Comparison of
osteogenesis percentage and residual biomaterial was performed by repetitive variance analysis, whereas qualitative
variables were compared by Friedman non-parametric test.
Results: Regarding bone formation percentage, there was no statistically significant difference between three different
groups at 6-week (P=0.33) and also at 12-week time points (P=0.98). The amount of residual material in the PDFDB
group was significantly lower than FDBA (P=0.04) in the 6-week samples. However, this difference was not significant
in the 12-week samples (P=0.41). Bone quality showed statistically significant difference between graft containing groups
and control group after 12 weeks (P=0.01). It means, all samples in FDBA and PDFDB groups displayed lamellar bone
after 12 weeks while in control group, only woven bone or a combination of woven and lamellar bone was seen.
Conclusion: FDBA and PDFDB demonstrated similar regenerating effect in the rabbit calvarial bone defects and hastened
bone maturation compared to the non-grafted defects.
عنوان نشريه :
دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران