بررسي سه مؤلفه سوررئاليسم در شعر محمدعلي شمس‌الدين

محمدعلي شمس‌الدين ازجمله شاعران نوپرداز معاصر لبنان است. اشعار او به سبب آشنايي با ادبيات و مكاتب غربي و همچنين علاقه به عرفان شرقي، سبكي ويژه دارد. شمس‌الدين در زندگي شعري خود به شعر سوررئاليستي رؤياورد؛ به‌گونه‌اي‌كه بيشتر اشعار او بر پايه سبكِ مبتني ‌بر ناخودآگاه شكل گرفته ‌است. او خود را شاعري ماورايي مي‌داند كه چكامه‌هايش در عالم غيب ريشه دارند. در اين پژوهش با بررسي شناسه‌هاي سوررئاليسم در شعر  محمد علي شمس‌الدين چنين مي‌توان دريافت كه سه مؤلفه «نگارش خودكار» و «جنون» و «رؤيا» در اشعار اين شاعر نمود درخور توجهي دارد.  تاكنون پژوهشي درباره سوررئاليسم و نقش آن در اشعار اين شاعر ارائه نشده‌است؛ به همين سبب پژوهشگران در اين پژوهش كوشيده‌اند تا افزون‌بر نشان‌دادن تأثيرپذيري اين شاعر از عرفان ايراني ـ اسلامي، سه مؤلفه سوررئاليسم را در اشعار او بررسي و تبيين كنند. معاصر بودن محمد علي شمس‌الدين با پيدايش مكتب سوررئاليسم همراه با تمايلات عرفاني، بر شاعر بسيار تأثير گذاشته ‌است؛ به‌گونه‌اي‌كه گويا اشعارش را در حالت ناخودآگاه و بي‌خويشي مي‌سرايد. با آشكاركردن نمودهاي مختلف از سه مؤلفه سوررئاليسم (جنون، رؤيا، نگارش خودكار) در اشعار محمد علي شمس‌الدين، افزون‌بر معرفي انديشه و نگرش شاعر، به شناخت گوشه‌اي از سبك شعري اين شاعر نيز كمك خواهد شد.