تعيين فاصله‌ژنتيكي برخي ارقام لوبيا (Phaseolus Vulgaris) با استفاده از الكتروفورز يك بعدي

مواد ژنتيكي متفاوت گياهي، ذخاير بالقوه‌اي هستند كه به عنوان پشتوانه‌اي ارزشمند براي متخصصين اصلاح‌نباتات به شمار مي‌روند. مطالعه پروتئين‌هاي ذخيره‌اي بذر به دليل اين‌كه كمتر تحت اثر محيط قرار مي‌گيرند، اطلاعات قابل اعتمادي از تنوع‌ژنتيكي ژنوم لوبيا را در اختيار قرار مي‌دهند. در اين مطالعه تفكيك پروتئين‌هاي بذر 12 ژنوتيپ لوبيا بر اساس روش لاملي با كمك سيستم الكتروفورز ژل‌پلي اكريل‌آميد 12/5 درصد آناليز گرديد. بررسي باندها با برنامه NTSYS تفاوت‌هاي درخور توجهي را نشان دادند. كمترين تعداد باند مربوط به ژنوتيپ شماره 11 (شكوفا) و بيشترين تعداد باند مربوط به ژنوتيپ شماره 12 (DF1083) بود. ضريب كوفنتيك محاسبه شده جهت آزمون برازش دندروگرام با داده‌هاي كيفي 0/89 بدست آمد كه نشان‌دهنده برازش مناسب و مطلوب دندروگرام با داده‌هاي كيفي مي‌باشد. نمودار حاصل از تجزيه به محورهاي اصلي بر اساس پروتئين‌هاي ذخيره‌اي بذر لوبيا، دندروگرام پنج خوشه‌اي را مورد تأييد و انطباق قرار داد. بنابراين، با توجه به فواصل ژنوتيپ‌ها نسبت به هم، در برنامه‌هاي اصلاحي جهت بدست آوردن بالاترين هتروزيس، تلاقي ژنوتيپ‌هاي Ks21193 و شكوفا قابل توجيه مي‌باشد. به ترتيب بيشترين و كمترين مقدار پروتئين كل مربوط به ژنوتيپ‌هاي درسا و شكوفا بود.