بهينه سازي باززايي و عوامل موثر بر انتقال ژن با واسطه اگروباكتريوم در ارقام تجاري پنبه ايراني (Gossypium hirsutum L.)

مهندسي ژنتيك نقش مهمي در اصلاح مدرن پنبه دارد. با وجودي كه موفقيت‌هاي بسياري در مطالعات انتقال ژن به پنبه حاصل شده‌است، اما هنوز محدوديت‌هاي زيادي در ايجاد پنبه تراريخت وجود دارد. باززايي وابسته به ژنوتيپ و ريزنمونه كاربرد ارقام مختلف را در مطالعات انتقال ژن اين گياه محدود مي‌كند. در اين مطالعه يك پروتكل بهبود يافته براي باززايي و مهندسي ژنتيك پنج رقم تجاري با استفاده از حامل حاوي ژن nptII توصيف شده‌است. چندين پارامتر براي بهينه‌سازي انتقال ژن به اين ارقام مورد بررسي قرار گرفت. مشخص شد كه محيط (MS+ B5, 0.1 mg/L NAA, 0.1 mg/L 6-BA, + 2.5 g/l phytage) بيش‌ترين درصد باززايي (98 درصد) را ايجاد مي‌كند، هم‌چنين پيش‌كشت كوتاه مدت ريزنمونه ها به مدت 5-4 ساعت در محيط حاوي سيتوكنين، تلقيح به مدت 20 دقيقه در محيط MS مايع حاوي 100 ميكرومولار استوسيرينگون و استفاده 0.3: OD، همكشتي به مدت دو روز و همچنين افزودن 200 ميكرومولار استوسيرينگون به محيط هم كشتي براي تلقيح بيش‌ترين كارايي ترانسفورماسيون را دارد. نتايج PCR وKan-painting در گياهان T1 نشان داد كه ژن nptII در ژنوم پنبه درج و به خوبي بيان مي شود.