ارائه مدلي براي پيش بيني بيماري ليشمانيوز جلدي (سالك) با استفاده از سامانه اطلاعات مكاني و الگوريتم شبكه عصبي

بيماري سالك، از بيماري‌هاي انگلي مي‌باشد كه در شمار بيماري‌هاي مشترك بين انسان و حيوان قرار مي‌گيرد. اين بيماري از شايع‌ترين فرم بيماري ليشمانيوز است كه توسط گونه‌هاي مختلف انگل ليشمانيا ايجاد شده و با نيش زدن گونه‌هاي مختلف پشه خاكي‌هاي ماده عامل فلبوتومينه به انسان، شخص را دچار ابتلا به اين بيماري مي‌كند. استان گلستان همواره يكي از كانون‌هاي اصلي بروز بيماري سالك در ايران بوده است و به دليل دارابودن شرايط محيطي و آب و هوايي مساعد، سالانه تعدادي از موارد ابتلا به اين بيماري در اين استان گزارش مي‌گردد. هدف اساسي اين تحقيق تحليل سالانه توزيع مكانيزماني بيماري سالك، بررسي تأثير عوامل محيطي و آب و هوايي با بروز بيماري و در نهايت ارائه مدلي جهت تهيه نقشه پيش‌بيني و آسيب‌پذيري بيماري طي دوره آماري 1392 تا 1394 در سطح دهستان‌هاي استان گلستان مي‌باشد. به منظور بررسي ارتباط ميان بروز بيماري سالك با متغيرهاي محيطي و آب و هوايي و همچنين بررسي وجود خودهمبستگي مكاني ميان موارد بروز بيماري، تحليل‌هاي آماري و مكانآماري به كار گرفته شده‌اند. جهت مدل‌سازي بيماري، الگوريتم شبكه عصبي پرسپترون چندلايه مورد استفاده قرار گرفت. به منظور ارزيابي دقت مدل بدست آمده، معيارهايي همچون RMSE،MAPE و AUCاستفاده گرديدند و همچنين جهت تعيين مؤثرترين متغيرها در مدلسازي بيماري، آناليز حساسيت اجرا شده است. معيارهاي ارزيابي گوياي اين حقيقت بودند كه مدل به دست آمده قدرت تشخيص قابل قبولي در پيش‌بيني بروز بيماري در سطح دهستان‌هاي استان گلستان دارد (RMSE1392 = 0.019, RMSE1393 = 0.013, RMSE1394 = 0.017, MAPE1392 = 1.43, MAPE1393 = 1.34, MAPE1394 = 1.40, AUC1392 = 0.846, AUC1393 = 0.873, AUC1394 = 0.859). همچنين آناليز حساسيت نشان داد كه متغيرهاي پوشش گياهي و متوسط رطوبت هوا مهمترين عوامل در تهيه نقشه پيش‌بيني و آسيب‌پذيري توزيع مكاني بيماري سالك در استان گلستان مي‌باشند.