تحليل و پهنه‎بندي فضايي وضعيت استقرار نواحي روستايي مرزي با تأكيد بر اصول پدافندغيرعامل؛ مطالعه موردي: روستاهاي شهرستان مريوان

زندگي جوامع انساني همواره در معرض خطرات طبيعي و انساني است كه منجر به مختل شدن زندگي عادي شده و جوامع را با بحران، مواجه مي‎كند. در اين ارتباط، اتخاذ تدابير هوشمندانه در كليه بخش‎ها و نهادهاي كشور در زمينه مواجهه با بحران‎هاي طبيعي از يك سو و از سويي ديگر، چالش‎هاي سياسي و اقتصادي همواره مورد تأكيد قرار داشته و با تبيين الزامات و سازوكارها، پدافند غيرعامل به عنوان يك استراتژي كارآمد و پيشگيرانه در زمينه مواجهه با بحران، مي‎تواند به كاهش حداقلي آسيب‌هاي ناشي از بحران‎ها منجر گردد. پژوهش كاربردي حاضر نيز با هدف كاهش سطح آسيب‌پذيري نواحي روستايي پر مخاطره مرزي در شهرستان مريوان با ديدي فضايي و جامع به بررسي وضعيت شاخص‎هاي پدافندغيرعامل آنها پرداخته تا بدينوسيله نقاط و مناطق آسيب‌پذير در برابر بحران‌ها شناسايي و سپس راهكارهاي كاربردي متناسب با وضعيت پدافند غيرعامل روستاهاي شهرستان، اتخاذ گردد. در اين راستا 14 شاخص امنيتي، اجتماعي و طبيعي با توجه به شرايط منطقه به عنوان شاخص‎هاي پدافندغيرعامل در نظرگرفته شده و سپس با وزن‌دهي شاخص‎ها به روشAHP و با تخصيص وزنFuzzy به لايه‎هاي تشكيل شده، نقشه‎هاي شاخص‎هاي مورد نظر در بسته نرم‌افزاري Arc Gis ترسيم و در همديگر تلفيق گرديد كه در نهايت نقشه تلفيقي، نشان دهنده قرارگرفتن 84 درصد روستاهاي منطقه در وضعيت تاحدودي مناسب (متوسط) به لحاظ پدافندغيرعامل بود و شاخص‎هاي انساني تعداد جمعيت روستاها و فاصله از راه‎هاي اصلي، داراي بيشترين اهميت نسبي در ميان شاخص‎هاي مورد بررسي پدافند غيرعامل در منطقه مورد مطالعه بودند.