تنوع ژنتيكي ژن كاپاكازئين درجمعيت بزهاي كركي رايني، سانن و وحشي با تكنيك PCRRFLP

شير از دير باز به عنوان غذاي كامل و تامين كننده بخشي از نيازهاي تغذيه اي روزانه ي انسان مورد توجه بوده است. كاپاكازئين در پايداري ميسل هاي كازئين، اندازه و عملكرد اختصاصي آن ها داراي اصلي ترين نقش در بين پروتئين هاي شير مي باشد. همچنين در كيفيت پنير توليد شده و سرعت دلمه بستن و راندمان تبديل شير به پنير اهميت به سزايي دارد. هدف مطالعه حاضر بررسي چندشكلي در ناحيه اگزون چهار ژن CSN3 با استفاده از تكنيك PCR-RFLP بود. بدين منظور از 75 راس بز (نژاد سانن، رايني و وحشي) خونگيري به عمل آمد و DNA ژنومي به كمك روش فنلكلروفرم استخراج شد. واكنش زنجيره اي پلي مراز (PCR) جهت تكثير ناحيه اگزون چهار جايگاه CSN3 به طول 645 جفت بازي با استفاده از يك جفت پرايمر اختصاصي انجام گرفت، محصولات PCR به وسيله ژل آگارز جدا شدند و مشخص شد كه قطعه مورد نظر به خوبي تكثير شده است. قطعه تكثير شده با آنزيم HaeIII هضم شد و تعيين ژنوتيپ روي آگارز دو درصد انجام گرفت. نتاج بررسي هاي انجام شده بر روي نژادهاي بز مورد مطالعه نشان دهنده تك شكل بودن جمعيت مورد بررسي براي ژن كاپاكازئين بود. عدم وجود چندشكلي احتمالا مي تواند به دليل عدم آميزش با ساير نژادها، بسته بودن محيط پرورش و كوچك بودن تعداد نمونه هاي بررسي شده باشد، بنابراين مطالعات بعدي بايد روي دام هاي بيشتري انجام شود و به سمت و سويي سوق داده شوند تا همبستگي قطعي بين ژنوتيپ هاي كاپاكازئين و خصوصيات مادري تعيين شود تا بتوان با وارد كردن اطلاعات نشانگرهاي ملكولي در طرح هاي اصلاح نژادي، پاسخ به انتخاب را افزايش داد.