پروبلماتيك هويت ايراني در انديشه داريوش شايگان

يكي از مسائلي كه در تحليل هويت در ايران همواره مورد توجه قرار گرفته است نحوه مواجهه روشنفكران با آن است. در ميان گفتمان هاي روشنفكري ايران، داريوش شايگان همواره‌ با  گشودگي‌ و انفتاح‌ با مكاتب‌ گوناگون‌  و موضوعات‌ مختلف‌ از جمله هويت ايراني مواجه‌ مي‌شود: چه آنجا كه در اديان‌ و مكتبهاي‌ فلسفي‌ هند از «حسن‌ تفاهم‌» ميان‌ فرهنگ ها سخن‌ به‌ ميان‌ مي‌آيد چه هنگامي كه در آسيا در برابر غرب از هجوم ديگري و فرهنگي بيگانه و لاجرم نشانه هاي خطرآفرين سخن مي گويد، چه آنجا كه در نگاه شكسته با طرح بحث اسكيزوفرني فرهنگي به دوپارگي اين فرهنگ و هويت اشاره مي كند و بالاخره زماني كه در افسون زدگي جديد صحبت از تعدد هويت ها و ادغام هويت ها و فرهنگ ها در اثر روند جهاني شدن به ميان مي آورد. نويسندگان در مقاله ي حاضر مقوله ي هويت را در انديشه ي شايگان متقدم و متاخر به بحث مي گذارند. نوشتار حاضر ضمن بسط اين نگره در آراي اين فيلسوف مهم،كاستي ها و مشكلات نظريه ي او را نيز مورد توجه قرار خواهد داد. مقاله از روش شناسي توصيفي مبتني بر تحليل محتوايي پيروي مي كند.