الگوهاي مصرف سالمندان: يك مطالعه كيفي

امروزه افراد با ورود به دوره سالمندي تغييرات بسياري در زندگي شان احساس مي‌كنند. يكي از اين بسترهاي تحولي ناظر بر ساختار مصرف و سبك زندگي آنان است؛ اين نوشتار با رويكردي پديدارشناختي به دنبال درك تجارب زيسته سالمندان از اين مقوله است. بر اين مبنا، ابتدا با طرح ملاحظات نظري، با روش نمونه‌گيري مبتني بر هدف و در نظر داشتن اشباع اطلاعاتي، مصاحبه‌هاي عميق و نيمه ساختاريافته را ميان 21 نفر از سالمندان شهر كرمان به اجرا گذارده است. سپس با اهتمام به روش كلايزي مضامين اصلي«مصرف تجسدي» با 2 درون مايه فرعي‌تر رژيم‌هاي مصرف، مصرف پوشاك و مضمون اصلي «مصرف فرهنگي» با درون مايه‌هاي مصرف هنري، مصرف فراغتي و سبك‌گذران ديني، تحليل يافته‌ها پيگيري شده است. يافته‌ها و مفاهيم مشترك در تجربه سالمندان نشان مي‌دهد كه ما با يافته‌هاي ناهمسازي رو به رو هستيم. مصرف سالمندان، از سويي متأثر از ساختارهاي حاكم بر فرهنگ جامعه و انتظارات متفاوت از سالمندان، شرايط جسماني و عدم استطاعت مالي است و ازديگر سو، بر بنيادهاي منزلت‌يابي و مصارف عاميانه استوار است.