بررسي رابطه بين بازي‌هاي رايانه‌اي و بروز اختلالات رفتاري در ميان دانش‌آموزان پسر دبستاني

اختلالات رفتاري، اختلالات بسيار شايع و ناتوان كننده‏اي هستند كه بر تنوعي از عملكردها، به ويژه بر عملكرد مدرسه كودكان اثر مي‏گذارند و مشكلات بسياري را براي معلمان، والدين و خود كودكان و نوجوانان ايجاد مي‏كنند و آثار منفي بر يادگيري، ارتباط و كارآيي اجتماعي آنان مي‏گذارند. پژوهش‏ها نشان مي‏دهند كه شيوع اختلالات رفتاري در كودكان رو به افزايش است و اين احتمال داده مي‏شود كه گسترش روزافزون بازي‏هاي رايانه‏اي يكي از دلايل عمده آن است. مطالعه حاضر با هدف تعيين رابطه بين ميزان استفاده از بازي‏هاي رايانه‏اي و بروز اختلالات رفتاري دانش‏آموزان پسر مقطع ابتدايي صورت گرفته است. اين پژوهش با روش توصيفي و در قالب يك طرح پيمايشي و مقطعي انجام شد. داده‏هاي تحقيق، از 314 نفر از دانش‏آموزان پسر كه در سال تحصيلي1392-1391، در پايه‏هاي سوم تا ششم ابتدايي شهر يزد به تحصيل اشتغال داشتند، جمع‏آوري شد. اين افراد با استفاده از روش نمونه‏گيري خوشه‏اي چندمرحله‏اي، از بين 10 مدرسه منطقه يك و دو يزد انتخاب شدند. ابزار سنجش تحقيق آزمون ارزيابي اختلالات رفتاري و پرسشنامه انجام بازي‏هاي رايانه‏اي بود. داده‏ها با استفاده از تحليل واريانس چند متغيري تحليل شدند. تفاوت معناداري بين دانش‏آموزان با سطوح متفاوت انجام بازي‏هاي رايانه‏اي، از نظر اختلال‏هاي رفتاري به طور كلي و نيز از نظر سه شكل از اختلال‏هاي رفتاري؛ يعني اختلال سلوك، بي‏قراري و حواس‏پرتي وجود داشت. استفاده از بازي‏هاي رايانه‏اي، عاملي مهم و موثر در ابتلاي دانش‏آموزان به اختلالات رفتاري است و خطر ابتلا به اختلالات رفتاري چون اختلالات سلوك، بي‏قراري و اختلال حواس پرتي را در بين دانش‏آموزان پسر دبستاني افزايش مي‏دهد؛ بنابراين براي كاهش اثرات منفي استفاده بيش از حد از بازي‏هاي رايانه‏اي و ابتلا به اختلالات رفتاري دانش‏آموزان دبستاني لازم است تا نظارت بيشتري از سوي والدين بر فرزندانشان در زمينه ميزان استفاده از بازي‏هاي رايانه‏اي صورت پذيرد.