بررسي عوامل اجتماعي و فرهنگي م‍ؤثر بر مصرف انرژي خانوار پس از اجراي قانون هدفمندسازي يارانه‌‏ها (مطالعه موردي: شهر اصفهان)

بخش خانگي در ميان بخش‏هاي اقتصادي كشور، از بزرگ‏ترين مصرف‏كنندگان نهايي انرژي است و شدت انرژي آن، برخلاف ساير بخش‏ها، روندي صعودي دارد. قانون هدفمندسازي يارانه‏ها از اقدامات اساسي دولت نهم است كه از جمله اهداف اجراي آن، كاهش مصرف انرژي اين بخش بوده است. بخش خانگي متشكل از گروه‏هايي است كه به لحاظ ويژگي‏هاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي متفاوتند و به نظر مي‏رسد تغيير يكسان قيمت دو حامل برق و گاز طبيعي در نتيجه اجراي اين قانون براي تمامي اين گروه‏ها، اثرات متفاوتي بر ميزان مصرف هر گروه داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير ويژگي‏هاي اجتماعي (پايگاه اقتصادي اجتماعي) و فرهنگي (فرهنگ زيست ‏محيطي) مؤثر بر ميزان تغيير مصرف برق و گاز طبيعي خانوارهاي شهر اصفهان پس از اجراي قانون هدفمندسازي يارانه‏هاست. بدين منظور با كسب نظرات خانوارها و با استفاده از ابزار پرسشنامه، فرضيه‏هاي پژوهش بررسي شده‏اند. جامعه آماري شامل كليه خانوارهاي ساكن در مناطق پانزده‏گانه شهرداري اصفهان بوده است و نمونه‏گيري به روش تصادفي ساده انجام شده است. حجم نمونه براي بررسي فرضيه‏هاي پژوهش، 145 خانوار بوده است. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد پايگاه اقتصادي اجتماعي خانوارهاي اصفهاني بر ميزان صرفه‏جويي آن‏ها در مصرف انرژي (برق و گاز طبيعي) تأثير معناداري نداشته است؛ در حالي كه فرهنگ (زيست ‏محيطي) خانوارها، تأثير منفي معناداري داشته است.