مطالعه چگونگي نگرش دانشجويان به دين (مدلي بر اساس نظريه‌ زمينه‌اي GT) مورد مطالعه: دانشجويان دانشگاه اصفهان

چگونگي و ميزان تأثير دين در هر جامعه‌اي از يك‌سو به تعريف و نقش دين در زندگي افراد و از سوي ديگر به شرايط اجتماعي فرهنگي آن جامعه بستگي دارد. در واقع مي‌توان دين را هم امري فردي دانست كه در باورهاي افراد ريشه دوانيده و هم موضوعي اجتماعي قلمداد كرد كه در هنجارها و ارزش‌هاي موجود در كنش‌هاي اجتماعي تبلور يافته است. لذا مي‌توان استدلال كرد كه تغييرات اجتماعي جوامع، نظير نوسازي، بسط و گسترش تجدد، جهاني‌شدن، شهرنشيني، رشد فناوري، عقلانيت و ... بر مقوله دين تأثيري انكارناپذير دارد. اين پژوهش با هدف درك معناي مذهب در دو بعد اعتقادي و مناسكي در ميان جوانان، به بررسي و مطالعه 18 نفر از دانشجويان دانشگاه دولتي اصفهان پرداخته است. روش‌شناسي اين مطالعه از نوع كيفي است و از روش نظريه زمينه‌اي براي انجام پژوهش استفاده‌ شده است. تكنيك گردآوري اطلاعات، مصاحبه عميق نيمه ساخت‌يافته است و براي انتخاب مشاركت‌كنندگان از روش نمونه‌گيري آسان و نظري استفاده شد. نتايج اين پژوهش حاكي از آن است كه جوانان مشاركت‌كننده در بعد اعتقادات پايه‌اي داراي اعتقادات مورد تأييد و سفارش دين هستند اما در ساير ابعاد، در خصوص بعد مناسكي پاسخگويان به باز معنايي در اين حوزه پرداخته و بر اساس درك و فهم خود حتي در صورت مغايرت با دين روش‌هايي را اتخاذ نموده‌اند. از دلايل اين گسست در بستر شرايط زمينه‌اي و مداخله‏گر مي‌توان به ضعف محتواي كتب، ضعف كارشناسان ديني، ناسازگاري قول و عمل مدعيان مذهب، جو خانوادگي محيطي اشاره كرد.