تأثير سرمايۀ اجتماعي بر وضعيت حضور كارآفرينان شهرك علمي و تحقيقاتي اصفهان در فعاليت‌هاي اقتصادي

هدف از پژوهش حاضر، تبيين تأثير سرمايۀ اجتماعي بر وضعيت حضور كارآفرينان شهرك علمي و تحقيقاتي اصفهان در فعاليت‌هاي اقتصادي است. جامعۀ آماري شامل كليّۀ شركت‌هاي فعال مستقر در شهرك علمي و تحقيقاتي اصفهان است. نمونه‌گيري به‌روش تصادفي طبقه‌بندي شدۀ متناسب انجام شده است. حجم نمونه براي بررسي فرضيه‌هاي پژوهش، 117 شركت از شركت‌هاي مستقر در شهرك علمي و تحقيقاتي اصفهان بوده است. براي كسب نظرات كارآفرينان از ابزار پرسش‌نامه استفاده شد. از آنجايي كه كارآفرينان در بيشتر شركت‌هاي واقع در شهرك، سمت مدير عامل را دارند؛ تكميل پرسش‌نامه‌هاي مورد استفاده در پژوهش را مدير عاملان شركت‌ها انجام داده‌اند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از روش آماري استنباطي (مدل رگرسيون لجستيك دو جمله‌اي) انجام شده است. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد شاخص هنجار بر وضعيت حضور كارآفرينان شهرك علمي و تحقيقاتي اصفهان در عرصۀ اقتصاد، تأثير معناداراي نداشته است؛ اما شاخص‌هاي اعتماد و بهره‌برداري از شبكه‌هاي اجتماعي، عوامل مؤثري بر وضعيت حضور كارآفرينان در عرصۀ اقتصاد بوده‌اند، به‌گونه‌اي كه تأثير هر دو عامل بر احتمال موفقيت كارآفرينان شهرك علمي و تحقيقاتي اصفهان، مثبت بوده است.