تحليل جامعه ‌شناختي وضعيّت شهروندي فرهنگي (مطالعه موردي: شهروندان تنكابن)

شهروندي فرهنگي، پذيرش حضور شهروندان با تفاوت‌‌هاي فرهنگي در يك مجموعه شهري را شامل مي‌شود. آشنايي با حقوق و تكاليف شهروندي نسبت به يكديگر، رعايت روابط مسالمت‌‌آميز بين شهروندان و دوري از هرگونه قوم‌ مداري مهمترين اصول شهروندي فرهنگي است. از آنجا كه مسئولان و مديريت شهري وظيفه آموزش و تربيت شهروندان را برعهده دارند مطالعه پديده شهروندي فرهنگي از ضرورت بالايي برخوردار است. اين نوشتار با هدف تحليل جامعه‌‌شناختي وضعيّت شهروندي ‌فرهنگي در شهر تنكابن و مطالعه عوامل تاثيرگذاري همچون سرمايه ‌‌فرهنگي و فرهنگ‌ شهروندي بر شهروندي فرهنگي صورت گرفته است. چارچوب نظري اين مطالعه رهيافت تركيبي در حوزه فرهنگ شهروندي، شهروندي فرهنگي و سرمايه فرهنگي ژانوسكي، يانگ، كيمليكا، مارشال، ترنر و بورديو است. اين تحقيق، از روش پيمايش كاربردي بهره برده است. جامعۀ آماري آن شامل افراد 15تا64 سال ساكن شهر تنكابن در سال1393است. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران كمي، برابر با 650 نفر و شيوه نمونه‌گيري، خوشه‌اي چندمرحله‌اي بوده و اطلاعات مورد نياز از شهروندان با استفاده از تكنيك پرسشنامه مصاحبه‌اي جمع‌آوري شده است. نتايج نشان مي‌دهد شهروندان از سرمايه فرهنگي و فرهنگ شهروندي بالايي برخور دارند ولي در فرهنگ شهروندي تمايل شهروندان براي انجام تعهدات آن بيشتر از ميزان آگاهي از حقوقي است كه دارند. طبق نتايج فرضيه‌‌هاي موجود، افزايش در سرمايه فرهنگي شهروندان بر ميزان فرهنگ شهروندي افراد تاثيرگذار بوده و فرهنگ شهروندي كه شامل آگاهي از حقوق و تمايل براي انجام تعهدات شهروندي است بر متغير وابسته شهروندي فرهنگي تأثير مستقيم(0/47) و سرمايه فرهنگي فقط تأثير غير مستقيم(0/4) بر شهروندي فرهنگي داشته اند.