طراحي يك الگو از رابطه بين سرمايه اجتماعي و كيفيت زندگي آموزشي

هدف و روش پژوهش: هدف اين تحقيق، طراحي يك الگو از رابطه بين سرمايه اجتماعي و كيفيت زندگي آموزشي بين دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه است. روش پژوهش، از نوع توصيفي و ييمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش، دانشجويان تحصيلات تكميلي دو دانشگاه مشهد و حكيم سبزواري هستند. نمونه‌هاي آماري اين پژوهش را 335 نفر تشكيل مي‌دهند كه در مقطع زماني 95-1394 به‌طور تصادفي انتخاب شده‌اند. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده با دو پرسش‌نامه سرمايه اجتماعي و كيفيت زندگي آموزشي در نرم‌افزار SPSSورژن 22 تحليل شده است.نتايج: ضريب آلفاي كرونباخ در گويه‌هاي سرمايه اجتماعي 0/896 برآورد شده است. ضريب آلفاي كرونباخ در پرسش‌نامه در كيفيت زندگي آموزشي (نه متغير) بين حداقل 0/712 ( توانايي علمي دانشجو) و حداكثر 0/881 (انسجام آموزشي) برآورد شده است. نتايج اين بررسي نشان داد شرايط درخور قبولي از شاخص‌هاي كيفيت زندگي آموزشي در بين دانشجويان دانشگاه وجود دارد. متغيرهاي شناخت علمي و مشاركت علمي، بيشترين نقش را در مؤلف‌هاي سرمايه اجتماعي دارند. دو متغير توانايي علمي و پيشرفت و ماجراجويي بر كيفيت زندگي آموزشي بيشترين همبستگي را دارند و همين‌طور ببشترين ضريب همبستگي متغيرهاي كيفيت زندگي به دو متغير توانايي علمي و پيشرفت و ماجراجويي تعلق دارد. به‌دنبال آن متغيرهاي تعهدات علمي و نگرش مثبت به دانشگاه، اهميت زيادي در ارتقاي كيفيت زندگي آموزشي آنان دارند.