رابطۀ جنسيت، وضعيت تأهل و شيوۀ اعمال قدرت در خانواده با دين‌داري دانشجويان دانشگاه مازندران

دين، نهاد مهم اجتماعي است كه با تاروپود جامعۀ ايران گره خورده و منشأ تحولات مهمي همچون انقلاب اسلامي شده است. در اين زمينه براي گسترش دين‌داري در كشور به‌ويژه بين جوانان تلاش‌هاي زيادي انجام شده است؛ بنابراين، با توجه به اهميت دين‌داري، در پژوهش حاضر تلاش شده است ميزان دين‌داري و عوامل مرتبط با آن بين دانشجويان بررسي شود. نمونۀ آماري 407 نفر از دانشجويان پسر و دختر مقطع كارشناسي دانشگاه مازندران است كه ازطريق نمونه‌‌گيري خوشه‌‌اي 15 كلاس درس به‌صورت تصادفي انتخاب شد و به مقياس شيوۀ اعمال قدرت در خانواده (خوش‌فر و محمدي‌نيا، 1393) و مقياس دين‌داري (Glock Stark, 1965) پاسخ دادند. نتايج نشان مي‌‌دهند بيشتر دانشجويان (3/54 %) دين‌داري بالايي دارند و تفاوتي در دين‌داري پسران و دختران وجود ندارد؛ اما متأهلان از مجردها دين‌دارترند. براساس ضرايب رگرسيون گام‌به‌گام، سه متغير شيوۀ اعمال قدرت دموكراتيك، استبدادي و وضعيت تأهل 13 درصد واريانس دين‌داري را پيش‌بيني مي‌كنند.