حذف گروه فعلي با ابقاي فعل كوچك در فارسي: رويكردي كمينه گرا

هدف از نگارش مقالۀ حاضر، بررسي حذف گروه فعلي و حذف متمم فعل هاي وجهي و فعل هاي اصلي (فعل هايي كه بند را به عنوان متمم مي پذيرند) در زبان فارسي است. بدين منظور، پس از مرور و نقد مطالعات انجام شده در رابطه با اين ساخت در زبان فارسي، به بررسي حذف متممِ فعل وجهي و فعل اصلي پرداخته مي شود. از آنجا كه در زبان فارسي نمي توان گروه فعلي را حذف، و زمان جمله را ابقا كرد، بايد گفت كه در زبان فارسي، برخلاف زبان انگليسي، ساخت حذف گروه فعلي (طبق تعريفي كه در زبان‌شناسي زايشي به آن استناد مي شود) وجود ندارد. اما در يك ساخت مشابه، امكان حذف متمم فعل هاي وجهي جز «بايد» و فعل هاي اصلي در صورت احراز شرايط حاكم بر حذف وجود دارد. فعل هاي وجهي به لحاظ واژ نحوي فعل اصلي به حساب مي آيند و جايگاه نحوي اين دو يكسان است، از اين رو، حذف متمم هر دوي آنها يك ساخت واحد تلقي مي شود. خروج سازه اي مانند مفعول از جايگاه حذف، وجود پديدۀ مرجع ناپيدا و امكان خوانش دقيق و نادقيق از ويژگي هاي نحوي مهم اين ساخت به حساب مي آيند.نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه در اين ساخت، مشخصۀ حذف روي فعل كوچك مي نشيند و پس از ارتقاي فعل به جايگاه فعل كوچك و بازبيني مشخصه هاي تعبيرناپذير از طريق رابطۀ تطابق، متمم فعل حذف مي شود اما فعل كوچك ابقا مي شود. طبق شواهد مطرح شده، گروه فعلي واقع در بالاي گروه متمم نما حذف مي شود؛ از اين رو، اين ساخت، حذف گروه فعلي با ابقاي فعل كوچك به حساب مي آيد.