نأثير 8 هفته تمرينات تناوبي با شدت بالا و مداوم با شدت متوسط بر قطر پايان دياستولي ، قطر پايان سيستولي، ضخامت نسبي ديواره بطني و توان هوازي مردان غيرفعال سالم

Effect of 8-week HIIT and CMT on end-systolic, end-diastolic, relative wall thickness of left ventricle, and aerobic power among sedentary men

هدف: هدف از تحقيق حاضر مقايسه تأثير 8 هفته تمرينات HIIT و CMT بر قطر پايان دياستولي (LVDd)، قطر پايان سيستولي (LVDs)، ضخامت نسبي ديواره بطني (RWT) و توان هوازي مردان غيرفعال سالم بود. مواد و روش‌ها: به اين منظور 21 مرد غيرفعال (با وزن 1/2 ±6/78 كيلوگرم، قد 8/1±5/175 سانتيمتر و سن 21/1±25 سال) به سه گروه هفت نفره كنترل (CON)، HIIT و CMT تقسيم شدند. گروه CMT (با بار ثابت 2 watts.kg-1bodyweight) و گروه HIIT (30 ثانيه با بار 7/3 watts.kg-1bodyweight و 120 ثانيه با بار 4/1 watts.kg-1bodyweight) به مدت 8 هفته و انرژي مصرفي برابر تمرين (دوچرخه ثابت) كردند. اكوكارديوگرافي و آزمون Vo2max (تست بروس) آزمودني­ها قبل و بعد از تمرينات انجام شد. داده­هاي حاصل با استفاده از آزمون تحليل واريانس يك‌طرفه (05/0P<) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و براي مقايسه زوجي نيز از آزمون بونفروني استفاده شد. نتايج: نتايج نشان دادند كه بعد از 8 هفته تمرينات، LVDd در گروه HIIT نسبت به گروه­هاي CON، (03/0=P) و CMT افزايش معني­دار (04/0=P) و در LVDs در گروه CMT نسبت به گروه­هاي CON (02/0=P) و HIIT افزايش معني­داري (01/0=P) داشت. همچنين، شاخص RWT در هر دو گروه HIIT و CMT نسبت به گروه CON، افزايش معني­داري (به ترتيب 03/0=P و 04/0=P) داشت. همچنين مشخص شد كه توان هوازي هر دو گروه HIIT و CMT نسبت به گروه CON، افزايش معني­داري داشت (به ترتيب 03/0=P و 04/0=P). بحث و نتيجه‌گيري: تمرينات HIIT را به عنوان نقش محافظتي در كاهش بار كاري ميوكارد به دليل افزايش قطر پايان دياستولي، افزايش زمان استراحت و افزايش بازگشت وريدي در افراد غيرفعال مي­توان استفاده كرد.

Background and Objective: Recently, high intensity interval training (HIIT) and continuous moderate training (CMT) have been of interest in fields of exercise physiology and cardiovascular health. The aim of the present study was to compare the effect of 8-week HIIT and CMT on left ventricular end diastolic diameter (LVEDd) and end systolic diameter (LVEDs), and ventricular relative wall thickness (RWT) and aerobic power among inactive men. Materials and Methods: For this purpose, 21 sedentary men (78.6 ± 2.1 kg, height: 175.5 ± 1.8 cm, age: 25 ± 1.21 years) participated in this study. Subjects were divided into control (CON), HIIT and CMT groups. CMT (constant load was 2 watts.kg-1) and HIIT (30 seconds with a load of 3.6 watts.kg-1body weight and 120 seconds with 1.4 watts.kg-1body weight) performed isocaloric training protocols for 8 weeks (on stationary bike). Echocardiography and Vo2max tests were performed before and after protocols. Collected data were analyzed after normality examination (Wilk-Shapiro). One-way ANOVA was used for further analysis. Results: Our findings showed that LVEDd in HIIT significantly increases when compared with CON (P = 0.03) after training. LVEDs in CMT significantly increased when compared with HIIT (P = 0.04) and CON (P = 0.02). RWT in both HIIT and CMT was significantly higher than CON (P = 0.03 and P = 0.04, respectively). Vo2max in both groups significantly increased when compared with CON (P = 0.03 and P = 0.04, respectively). Conclusion: It is suggested that HIIT may play protective role in decreasing myocardial workload through increasing LVEDd and venous return in inactive men.