بهينه سازي جهت سازه هاي ساختماني بر اساس تابش انرژي خورشيد در همدان

امروزه ارتباط اقليم معماري در طراحي جهت سازه هاي ساختماني و تابش انرژي خورشيد كاملاً مشهود است. لذا بهينه سازي جهت اين سازه ها در دوره ي گرم و سرد سال سبب كاهش مصرف انرژي و افزايش بهره وري مي گردد. در اين راستا، پژوهش حاضر سعي دارد ضمن واكاوي شرايط تابشي در همدان، جهت بهينه ساختمان در مواقع گرم با كمترين دريافت انرژي و در مواقع سرد با بيشترين انرژي خورشيدي شناسايي شود. براي نيل به اين هدف و محاسبه ي شدت تابش خورشيدي بر سطوح قائم ساختما ن ها در همدان از برنامه نويسي در نرم افزار Excel و روش محاسباتي كسينوس استيونسون محاسبه و براي تفكيك دوره هاي سرد و گرم از نمودار محاسب دماي مؤثراستفاده شد. نتايج نشان داد كه موقعيت ويژه جغرافيايي همدان شامل قرارگيري آن در نيمه ي غربي كشور، سردسير بودن و همجواري آن با رشته كوه زاگرس الوند سبب شده است كه در اغلب ماه هاي سال(مگر در تابستان و ميانه ي روز)، نياز به انرژي خورشيدي بالا باشد. همچنين نتايج حاكي از اين است كه مناسب ترين جهت براي نماي ساختمان هاي يك طرفه جهت جنوب با انحراف 15 درجه اي به سمت شرق و غرب است. براي ساختمان هاي دوطرفه جهت شمال جنوب ايده آلترين جهت است زيرا 18.6درصد انرژي تابيده شده خورشيد مربوط به دوره ي گرم سال و 81.4 درصد انرژي مربوط به دوره سرد سال است. در ساختمان هاي چهارطرفه به ويژه مجتمع هاي طبقاتي و آپارتماني نيز امتداد 75+، 105 ، 165+ و15 بهترين جهات است. در اين جهات، 29.5 درصد از انرژي خورشيدي مربوط به دوره ي گرم سال و 70.5 درصد انرژي به دوره سرد سال تعلق دارد.