تبيين قابليت هاي كارآفريني در مناطق روستايي (مطالعه موردي منطقه سبلان)

پژوهش حاضر با هدف تبيين قابليت هاي كارآفريني در منطقه روستايي سبلان نگارش يافته و در اين راستا، به مطالعه ابعاد و شاخصه هاي توسعه پايدار مناطق روستايي، كارآفريني و اصول و روش هاي آن در روستاهاي منطقه پرداخته و در نهايت، با توجه به قابليت هاي ايجاد اشتغال و كارآفريني موجود در منطقه سبلان، راهكارهاي بهينه به منظور كارآفريني در اين منطقه، توسعه اقتصادي و توسعه پايدار آن را ارائه مي دهد. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي بوده و به لحاظ روش انجام از نوع توصيفي تحليلي مي باشد. در گردآوري داده ها از دو روش كتابخانه اي و ميداني (پرسشنامه) استفاده شده است. در نهايت، داده هاي خام با استفاده از آزمون هاي آماري تحليل واريانس يك طرفه، ضريب همبستگي اسپيرمن و رگرسيون تك متغيره در نرم افزار spss22 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته اند. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه مناطق روستايي سبلان از قابليت هاي كارآفريني متعددي برخوردارند كه عبارت است از قابليت هاي گردشگري در زمينه اكوتوريسم، توريسم مذهبي و توريسم ورزشي؛ قابليت جغرافياي پزشكي در زمينه كشت گياهان دارويي، عسل درماني و آب درماني؛ منابع معدني از قبيل كاني هاي فلزي، غير فلزي و مصالح ساختماني. واژگان كليدي: كارآفريني، توسعه پايدار، مناطق روستايي