كاربرد عوامل ژئومورفيك در مكان‌يابي دفن زباله‌هاي شهري (مطالعه موردي: شهر اسلام‌آباد غرب)

رشد بي‌رويه جمعيّت منجر به افزايش توليد زباله و در نهايت خساراتي نظير آلودگي منابع آب سطحي و زيرزميني، تأثير منفي بر چشم‌انداز و اكولوژي منطقه، آلودگي محيط‌زيست و صرف هزينه‌هاي بي‌شمار براي جامعه مي‌گردد. يكي از بهترين روش‌ها براي كاهش خسارات ناشي از آن، مكان‌يابي مناسب جهت دفن بهداشتي موادّ زائد است. علم ژئومورفولوژي با توجّه به ماهيت خود كه بررسي تحوّل عوارض سطح زمين است، مي‌تواندنقشمهمّي را در مكان‌يابي دفن زباله داشته باشد. در اين پژوهش، سعي بر آن بوده كه با تأكيد بر معيارهاي ژئومورفولوژي و تأثيرگذار، مكان‌يابي بهينه‌اي را براي دفن زباله‌هاي شهري اسلام‌آباد غرب صورت پذيرد و معيارهاي مختلفي نظير شيب، جهت شيب، طبقات ارتفاعي، زمين‌شناسي، خاك‌شناسي، فاصله از شبكه ارتباطي، فاصله از رودخانه، كاربري اراضي، فاصله از مناطق مسكوني روستايي، فاصله از مناطق شهري و پراكنش بارش تهيّه و مورد ارزيابي قرار گرفت. اطّلاعات مورد نياز از طريق نقشه‌هاي توپوگرافي 1:50000 و نقشه‌هاي زمين‌شناسي 1:100000 سازمان نقشه‌برداري و مطالعات ميداني فراهم گرديد. پس از تهيّه نقشه ژئومورفولوژي و ايجاد لايه‌هايي قابل استفاده در نرم افزار سيستم اطّلاعات جغرافيايي، به روش همپوشاني، 4 مكان مناسب در شمال شرق و شمال غرب شهر اسلام‌آباد غرب براي دفن بهداشتي زباله‌ها تعيين شدند.