سطح‌بندي ميزان آسيب‌پذيري بافت‌هاي شهر كرمان بر اساس معيارهاي منطق فازي

بافت هاي فرسوده و مسأله دار شهري در كشورهاي در حال توسعه همانند ايران بيشتر از ساير بافت‌هاي شهري در معرض خطر زلزله قراردارند. شهر كرمان به دليل وجود گسل‌هاي متعدد فعال و وقوع زمين‌لرزه‌هاي ويرانگر با تلفات انساني زياد به زلزله‌خيزترين استان كشور تبديل شده است. از كل مساحت بافت فرسوده استان كرمان كه حدود چهارهزار و شصت و دو هكتار مي‌باشد، 1589 هكتار آن در شهر كرمان قرار دارد. ضرورت كاهش آسيب پذيري شهر در برابر زلزله، يكي از اهداف اصلي برنامه‌ريزي كالبدي و شهري محسوب مي‌گردد. هدف تحقيق شناسايي و سطح بندي ميزان آسيب پذيري بافت‌هاي شهري است. مسأله‌ي اساسي اين است كه شهر كرمان مناطق آسيب پذير زيادي دارد و شناسايي سطوح آسيب پذير و كاهش ضريب آسيب پذيري مي تواند كمك مؤثري به مديريت بحران نمايد. روش تحقيق توصيفي تحليلي است، داده هاي تحقيق به روش اسنادي و ميداني تهيه شده، از اطلاعات مديريت بحران شهرداري كرمان استفاده گرديده و شاخص‌هايي چون نوع مصالح، تراكم جمعيّت، عرض معابر، نوع كاربري و تراكم سازه اي مورد بررسي قرار گرفته است و نقشه‌هاي  هر كدام از اين معيارها با استفاده از نرم‌افزارSDM FUZZY  در محيط Arc GIS  تهيه شده است. نقشه‌ي آسيب پذيري نهايي نشان مي دهد كه بافت هاي شهر كرمان با 11.7 درصد آسيب‌پذيري بسيار زياد، 14.1 درصد آسيب پذيري زياد، 13.3 درصد آسيب پذيري متوسط، 15.5 درصد آسيب پذيري كم، 45.9 درصد آسيب پذيري خيلي كم روبرو هستند كه وضعيت نامناسب بافت ها را نشان مي دهد.