استفاده از داده‌هاي مغناطيس هوابُرد و شواهد ژئومورفيك درجهت بررسي مسير گسل پنهان دشت خرم‌آباد (غرب ايران)

دشت خرم‌آباد در واحد زاگرس چين‌خورده واقع شده و داراي گسل‌هاي فرعي و اصلي است كه برخي از اين گسل‌ها در زير رسوبات كواترنري مدفون شده‌اند. از آنجا كه وجود اين گسل‌هاي پنهان با استفاده از داده‌هاي ژئوفيزيكي و شواهد ژئومورفيك امكان‌پذير است؛ بنابراين در اين تحقيق، هدف استفاده از اين شواهد درجهت بررسي و شناسايي مسير امتداد گسل خرم‌آباد در زير رسوبات كواترنر دشت خرم‌آباد است. براي اين منظور، داده‌هاي برداشت‌هاي مغناطيس هوابُرد سال‌هاي 1353 تا 1355 منطقۀ خرم‌آباد از سازمان زمين‌شناسي كشور گرفته‌شد. پس از تصحيح، هم‌ترازي و ريز‌هم‌ترازي و اعمال فيلتر‌هاي اصلاحي متداول بر روي اين داده‌ها در نرم‌افزار اوسيس مونتاج 2.4.6 و ايجاد پايگاه داده‌هاي مغناطيس هوابُرد در اين نرم‌افزار، از شواهد ژئومورفيك و تغييرات ارتفاعي نيز درجهت اثبات وجود گسل پنهان در دشت خرم‌آباد استفاده شد. نتايج نشان داد كه گسل خرم‌آباد پس از عبور از دامنۀ كوه‌هاي يافته و سفيدكوه وارد دشت خرم‌آباد شده‌است و در زير رسوبات كواترنر در همين راستا امتداد مي‌يابد. وجود ناهنجاري‌هاي مغناطيسي خطي در ادامۀ بخش آشكار گسل خرم‌آباد، شواهد ژئومورفيك مانند پشته‌ها، مخروط‌افكنه‌ها، پادگانه‌هاي رودخانه‌اي و تغييرات ارتفاعي در مقاطع توپوگرافي پيمايشي، تداوم اين گسل را به‌صورت پنهان اثبات مي‌كند. اين خطواره با روند شمال‌غرب جنوب‌شرقي در بخش مركزي منطقۀ مورد مطالعه، با طول حدود 38 كيلومتر از فاصلۀ حدود 3 كيلومتري از جنوب شهر خرم‌آباد عبور مي‌كند؛ بنابراين تحليل نقشه‌هاي مغناطيس هوايي و شواهد ژئومورفيك مي‌تواند در شناسايي گسل‌هاي پنهان و مناطق مستعد زمين‌لرزه‌هاي بزرگ كارآمد باشد.