بررسي احساس امنيت اجتماعي و عوامل مؤثر بر آن (نمونه موردي: شهر ايذه)

احساس عدم امنيت مانعي جدي در برابر فعاليت‌هاي اجتماعي شهروندان به ويژه در مكان‌هاي خاص خواهد شد كه خود از يك سو موجب تداوم و تشديد ناهنجاري‌هاي اجتماعي مي‌گردد و از سوي ديگر تنزل ارزش‌هاي هويتي و كاهش سرمايه اجتماعي خواهد گرديد. لذا بررسي و شناسايي عوامل تأثيرگذار در اين راستا از اهميت بسزايي برخوردار است. بر همين اساس هدف از اين پژوهش، بررسي احساس امنيت اجتماعي و عوامل مؤثر بر آن (نمونه موردي: شهر ايذه) مي‌باشد. روش تحقيق توصيفيتحليلي از نوع كاربردينظري مي‌باشد. اطلاعات لازم به‌صورت كتابخانه‌اي و ميداني جمع‌آوري شده است. جامعه آماري همه شهروندان 15سال به بالاي شهر ايذه مي‌باشد كه با استفاده از فرمول كوكران نمونه‌اي به حجم 348 نفر به‌دست آمده است. در مرحله بعدي اطلاعات جمع‌آوري شده از طريق نرم‌افزار SPSS تجزيه و تحليل و نتايج به‌صورت جداول ارائه شده است. براي ويرايش نقشه‌ها از نرم‌افزار سيستم اطلاعات جغرافيايي كمك گرفته شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد پنج ناحيه شهر ايذه از نظر مكاني احساس ناامني مي‌كنند كه ساكنان ناحيه شرقي بيشترين احساس ناامني و ناحيه غربي كمترين احساس ناامني را دارند. بين پنج ناحيه شهر ايذه از نظر احساس امنيت مكاني تفاوت وجود دارد اما از نظر احساس امنيت اجتماعي تفاوتي وجود ندارد. همچنين بين مدت زمان سكونت در محله با احساس امنيت اجتماعي شهروندان رابطه وجود ندارد، اما بين سطح رضايت‌مندي نسبت به محله، حس تعلق و مالكيت و حس امنيت و آرامش نسبت به محله مسكوني با احساس ناامني اجتماعي شهروندان رابطه معكوس و معناداري وجود دارد.