اصول و مباني فقهي حاكم بر مديريت جامعه و فضاي شهري و ميزان انطباق آن‌ها بر شهر مشهد

زندگي در جامعه شهري اسلامي مستلزم اجراي اصول شريعت از سوي مديران آن جامعه است. اين پژوهش به‌‌منظور آشنايي مديران جامعه شهري با موازين فقهي ارائه‌شده از سوي صاحب ‌شريعت انجام شده است. اصول بررسي‌شده شامل چهار اصل رعايت حريم خصوصي در ساخت‌وساز و بلند مرتبه‌‌سازي، عدالت در توزيع امكانات شهري، اشاعه فرهنگ اسلامي و اصل ولايت حاكم در تخلفات ساختماني است. ازآن جا كه تبلور شهر اسلامي و مبتني بر اصول فقهي بارز در ايران، ‌مشهد است به انطباق ضوابط شهري و آمار ميزان رعايت اين اصول در اين شهر پرداخته ‌شده است. روش تحقيق به‌كاررفته در بخش اصول فقهي؛ توصيفي تبييني و در بخش انطباق اين اصول بر شهر مشهد تطبيقي و ميداني است. آن چه از اين پژوهش منتج مي شود اين است كه اين اصول منطبق بر مباني فقهي است و شهر مشهد نيز براساس ضوابط و آمارهاي اخير، در بيشتر موارد با اين اصول انطباق دارد؛ اما بعضي از اين اصول در بدنه شهري مشهد رعايت نشده و مديران اجرايي نياز به ژرف‌انديشي بيشتري در رعايت اين اصول در فضاي شهري دارند.