تحليل نقش سرمايۀ اجتماعي در كارآفريني و توسعۀ اقتصادي كلان‌شهرها در شرايط تحريم دولت (مطالعۀ موردي: كلان‌شهر تبريز)

دولت‌ها به‌عنوان تأمين‌كنندۀ كالاهاي عمومي و زيرساخت‌هاي توسعۀ اقتصادي، ممكن است در شرايط بحران‌هاي ادواري ناشي از انباشت مازاد و يا در شرايط تحريم قرار گيرند. بنابراين، از ايفاي نقش معمولي بازمي‌مانند. كلان‌شهرها به‌مثابه پيشتازان تعامل با اقتصاد جهاني و توسعۀ اقتصادي كشور با حجم وسيع گردش سرمايه و نيروي كار و نيز بهره‌مندي از اقتصاد مقياس و اقتصاد تنوع مي‌توانند نقش مهمي در دوره‌هاي تحريم و بحران ايفا كنند. در اين شرايط، سرمايۀ اجتماعي كنشگران اقتصادي، زمينه‌ساز كارآفريني و تحول مادي و اقتصادي جامعۀ شهري است. روش تحقيق توصيفيتحليلي و ابزار تحقيق پرسش‌نامه و حجم نمونۀ مورد مطالعه 200 نفر است. اين مقاله با توجه به چشم‌انداز نظريه‌پردازان مهم سرمايۀ اجتماعي، قائل به سه نوع سرمايۀ اجتماعي اتصالي، به‌هم‌پيوستگي و مرتبط‌كننده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد سرمايۀ اجتماعي اتصالي و مرتبط كنندۀ نقش خطيري در كارآفريني و توسعۀ اقتصادي در شرايط تحريم دارند و مي‌توانند به بازتوليد چرخش سرمايۀ ملي در محدودۀ كلان‌شهرها و در چارچوب جغرافياي فرهنگي برند و كالاي ايراني عمل كنند.