تأثير اعتماد به شهرداري بر تمايل به سرمايه گذاري بخش خصوصي در پروژه‌هاي مشاركتي شهرداري مشهد

اهداف: شهرداري‌ها از رويكرد وظيفه محور به سمت رويكرد بازارمحور، مشتري مدار و مشاركت كننده در فعّاليت‌هاي اقتصادي در قالب مشاركت با سرمايه گذاران بخش خصوصي در احداث پروژه هاي مشاركتي، به منظور دستيابي به درآمدهاي پايدار روي آورده‌اند. دراين ميان، اعتماد سرمايهگذاران به شهرداري در تداوم اين حركت، بسيار اساسي است. هدف اين مقاله سنجش اعتماد سرمايه گذاران پروژه هاي مشاركتي شهرداري مشهد به شهرداري مشهد با ملاحظۀ 9 شاخص در 38 پروژه مي باشد. روش: روش تحقيق توصيفي ـ تحليلي و ابزار گردآوري اطّلاعات، پرسش نامه است. براي تحليل داده ها نيز از نرم افزار SPSS استفاده شده است. جامعۀ آماري نيز كليۀ سرمايه گذاران در پروژههاي مشاركتي شهرداري مشهد مي باشند و حجم نمونه نيز برابر با كليۀ اين سرمايه گذاران مي باشد. يافته ها/نتايج: براي سنجش اين متغيّرها در ابتدا، معناداري شاخص‌ها از طريق آزمون كاياسكوئر بررسي و مشخّص شد كه پاسخ‌ها با سطح معناداري 99 درصد درمورد متغيّرهاي خيرخواهي، سهيم كردن و اهمّيت ديدگاه مشتريان معنادار نمي‌باشند. همچنين شاخص‌هاي تمايلات همكاريجويانه، پيش بيني پذيري، اعتبار و صداقت، صلاحيت، كيفيت مديريت و صراحت به عنوان عوامل مؤثّر بر جلب اعتمادِ سرمايه گذاران به شهرداري شناخته شدند. نتيجه گيري: ارتباط ميان اعتماد به شهرداري و تمايل به مشاركت سرمايه‌گذاران با استفاده از آزمون‌هاي همبستگي پيرسون و كندال تائوسي سنجيده شد كه اين ارتباط، در سطح 99 درصد معنادار است.