طراحي اقليمي و تعيين جهت‌گيري بهينۀ ساختمان‌ها و خيابان‌ها در رابطه با تابش در شهر مشهد

اهداف: هدف از انجام اين پژوهش، تعيين بهترين جهت آرايش فضايي ساختمان‌ها و خيابان‌ها با توجه به انرژي دريافتي و ايجاد شرايط آسايش، به‌عنوان اصلي براي تصميم‌گيري در فرايند توسعه پايدار شهري است.; روش: پس از تعيين وضعيت آسايش اقليمي توسط شاخص‌هاي حرارتي PET و PM، و بعد از تفكيك سال به دوره‌هاي سرد و گرم، براي تعيين ميزان انرژي دريافتي جهت‌هاي مختلف ساختمان‌ها از انرژي دريافتي، از روش روابط كسينوسي استفاده شد.; يافته‌ها/ نتايج: شهر مشهد، در بيش از 55 درصد از موارد ايام سال در محدوده تنش سرد قرار مي‌گيرد. ماه سپتامبر حداكثر انرژي معادل 13320 BTU را درطول سال دريافت مي‌كند. جهت جنوب‌شرقي بهترين جهت براي نماي اصلي ساختمان‌ها و جهت شمال‌شرقي جنوب‌غربي بهترين گزينه براي كشيدگي خيابان‌ها و معابر است.; نتيجه‌گيري: با توجه به غلبه تنش سرمايي و دوري‌جستن از گرماي دوره گرم و با انگيزه كاهش اتكا به وسايل مكانيكي و تأمين شرايط آسايش، جهت‌گيري ساختمان‌ها و كشيدگي خيابان‌ها و معابر در طراحي‌هاي جديد و بازسازي بافت‌هاي فرسوده، بايستي بر نتايج حاصل از اين پژوهش منطبق باشد.