بررسي مؤلفه هاي تأثيرگذار در شكل گيري كالبد مسكن شهري از ديدگاه گونه شناسي با تأكيد بر تراكم ساختماني و تعداد طبقات (مطالعه موردي: شهر گرگان)

دگرگوني هاي علمي، صنعتي و اقتصادي قرن 18 م، موجب بروز تغييراتي شگرف در نحوه اسكان بشر شد. با رشد فزاينده شهرنشيني كشور در چند دهه گذشته، نياز به مسكن به يكي از مهم ترين نيازهاي جمعيتي شهري تبديل شده است. مسكن به عنوان يكي از پديده هاي واقعي، از نخستين مسائلي است كه بشر همواره با آن دست به گريبان بوده و همواره در تلاش براي دگرگوني و يافتن پاسخي مناسب، معقول و انديشيده براي آن است. براين اساس پژوهش حاضر با هدف بررسي شاخص هاي سطح زيربنا و تعداد طبقات مسكوني به عنوان مؤلفه هاي تأثيرگذار بر فرم كالبدي مسكن، به بررسي مساكن شهر گرگان مي پردازد. در پژوهش حاضر، روش تحقيق بر اساس هدف، از نوع كاربردي و از نظر ماهيت و روش شيوه انجام، توصيفي تحليلي است. براي جمع آوري داده ها از ابزار پرسشنامه و جهت تجزيه و تحليل داده ها، از نرم افزارهاي SPSS و ArcGIS استفاده شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه در سطح مناطق سه گانه شهر گرگان، مساكن به لحاظ كالبدي از تنوع برخوردار مي باشند به گونه اي كه بيشترين تفاوت و تنوع مسكن در منطقه 2 و كمترين تفاوت در منطقه 1 شهري مي باشد. تنوع قوميت هاي ساكن در محلات شهري، تفاوت و تنوع فرهنگي اجتماعي و اقتصادي ساكنين از مهم ترين دلايل اين امر مي باشد.