بررسي عوامل موثر بر افزايش مشاركت اجتماعي با تأكيد بر احساس تعلق محله اي (مطالعۀ موردي: نورآباد دلفان)

پژوهش حاضر با هدف شناخت عوامل موثر بر مشاركت اجتماعي با تاكيد بر احساس تعلق محله اي  در شهر نورآباد دلفان انجام گرفت. روش تحقيق توصيفي– تحليلي و با استفاده از ابزار پرسشنامه بوده است حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 384 نمونه برآورد شد. روش انتخاب نمونه ها به استناد به طرح جامع سال1390 شهر نورآباد كه اين شهر را به 3 ناحيه و 14 محله تقسيم كرده، از هر ناحيه 2 محله و جمعاً 6 محله به صورت تصادفي ساده بوده است. پرسشنامه ها به صورت مساوي بين اين محلات  تقسيم شد. پس از جمع آوري اطلاعات، اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بين متغيرهاي زمينه اي شامل (جنسيت، سن، تحصيلات، شغل، ميزان درآمد، مدت زمان سكونت در محله) با آمادگي براي مشاركت رابطه معنادار وجود دارد. به اين صورت كه تحصيلات بالاتر افراد برابر است با درك بالاتر افراد از مزاياي مشاركت و پايگاه شغلي بهتر برابر است با انگيزه بالاتر افراد در فرآيند مشاركت، ميزان درآمد بالاتر برابر است با قدرت مانور بيشتر افراد در فرآيند مشاركت و سال هاي سكونت بيشتر برابر است با احساس هويت محله اي بيشتر و آمادگي بالاتر براي مشاركت، و هم چنين بين متغيرهاي اصلي پژوهش (احساس تعلق محله اي، احساس امنيت محله اي) با آمادگي براي مشاركت رابطه معنادار وجود داشت و حس تعلق به محله موجب مسئوليت پذيري افراد و در نهايت آمادگي براي فعاليت هاي مشاركتي مي شود.