مانيتورينگ و رديابي نابرابري خدمات و امكانات درون شهري با رويكرد عدالت فضايي (مطالعۀ موردي: شهر گرگان)

تبيين موضوع: يكي از مهمترين فاكتورهاي توسعۀ پايدار در اعلاميه دستور كار 21 كاهش نابرابري در شهرها است. لذا ضرورت شناخت وضع موجود شاخص هاي عدالت فضايي و ارزيابي فضاهاي شهري جهت هرگونه برنامه ريزي كالبدي، اقتصادي و اجتماعي جهت مطلوبيت امري اجتناب ناپذيري است. روش: روش پژوهش حاضر توصيفي– تحليلي با ماهيت توسعه اي كاربردي بوده كه از تكنيك هاي برنامه ريزي فضايي شهري براي شناخت جنبه هايي از نابرابري هاي فضايي مكاني در نواحي شهر گرگان استفاد شده است. هدف پژوهش تحليل و ارزيابي توزيع فضايي مؤلفه ها و شاخص هاي خدمات و امكانات درون شهري جهت اولويت بندي و سطوح برخورداري نواحي شهري گرگان است. براي تحليل داده هاي مربوط به خدمات شهري از تكنيك هاي تصميم گيري تشابه به گزينه ايده‌آل (TOPSIS)، راه حل توافقي و بهينه سازي چندمعياره (VIKOR)، ميانگين وزني ساده (SAW) در محيط نرم‌افزار Excel و براي رسيدن به يك نتيجه واحد، از تكنيك ادغام استفاده شده است. يافته‎ها: نتايج تكنيك تاپسيس نشان مي دهد كه ناحيه 2 از منطقه 2 با ضريب توسعه (0.5057) رتبه نخست را به خود اختصاص داده است و به عنوان ناحيه برخوردار و ناحيه 2 از منطقه 1 با ضريب توسعه (0.04117) رتبه آخر را دارا مي باشد. بر اساس نتايج تكنيك ويكور نيز ناحيه 2 از منطقه 2 با ضريب ويكور (0) برخوردارترين و ناحيه 2 از منطقه 1 با ضريب ويكور (1) محروم ترين ناحيه به شمار مي‌روند. نتايج: نتايج تكنيك ادغام نشان مي دهد كه نواحي 1 و2 منطقه 2 برخوردار، نواحي 1 و 2 از منطقه3 نيمه برخوردار، ناحيه 3 از منطقه 3 كم برخوردار و نواحي 1 و 2 از منطقه 1 و ناحيه 3 از منطقه 2 در شرايط محروميت قرار گرفته اند.