بررسي پيامدهاي توسعۀ كاربري اراضي شهري بر سكونتگاه هاي غيررسمي با استفاده از تصاوير ماهواره اي و مدل زنجيره اي ماركوف (مطالعۀ موردي: شهر كرمان)

تبيين موضوع: در دهه هاي اخير در اغلب كشورهاي در حال توسعه با افزايش رشد شتابان شهري و مهاجرت روستاييان به شهر، سكونتگاه هاي غيررسمي گسترش بي سابقه اي يافته اند. مي توان گفت يكي از مهمترين عوامل تاثيرگذار در رشد پراكنده شهر كرمان تغييرات بدون برنامه كاربري اراضي بوده است. از اين رو پيش بيني اين تغييرات مي تواند در تصميم گيري هاي مديريتي و برنامه ريزي هاي آينده اين شهر نقش به سزايي داشته باشد. روش: با توجه به كارايي بالاي مدل CAMarkov در پيش بيني تغييرات كاربري اراضي، در پژوهش حاضر نيز از اين مدل با هدف پيش بيني روند توسعه و تغييرات كاربري اراضي در سال افق 1406 بهره گرفته شد و از تصاوير ماهواره اي سال هاي 1368، 1379، 1387 و 1396 براي پيش بيني و آشكارسازي تغييرات استفاده گرديد. يافته‎ها: يافته ها نشان مي دهد در نقشه پيش بيني سال 1406 مساحت سه كلاس، اراضي ساخته شده 10273 هكتار، زمين باير 1229 هكتار و پوشش گياهي 9983 هكتار خواهد بود. همچنين نقشه حاصل نشان مي دهد كه مساحت كلاس هاي زمين باير و پوشش گياهي به ترتيب به ميزان 118 و 219 هكتار كاهش يافته است. همچنين كلاس اراضي ساخته شده نسبت به سال پايه (1396) تغيير چشم گيري نداشته است. نتيجه‎گيري: با توجه به كارايي بالاي اين مدل در پيش بيني تغييرات كاربري اراضي، مي توان از نتايج حاصل از آن در برنامه ريزي ها و تصميم گيري هاي آينده شهر كرمان استفاده نمود.