تحليل پراكنده‌رويي شهر كرمان با استفاده از داده‌هاي سنجش از دور

تبيين موضوع: با افزايش روزافزون جمعيت شهرنشين در جهان، شهرها، تبديل به مكان‌هايي با تمركز بالاي جمعيتي گشته‌اند كه به تبع آن، رشد كالبدي شهري نيز دستخوش اين تغيير مي‌باشد. به همين دليل، اندازه‌گيريِ ميزانِ اين رشد، به منظورِ تحليل اثرات آن بر زندگي شهري، امري ضروري است. روش: اين مقاله، با بهره‌گيري از داده‌هاي سنجش از دور، طي 9 دوره بين سال‌هاي 13521397، به ارزيابي ميزان پراكنده‌رويي شهر كرمان مي‌پردازد. براي اين منظور، 10 تصوير از ماهواره‌هاي لندست 8، 7، 5، 2و 1، به فاصله‌ي زماني 5 سال از يكديگر انتخاب شد، و پس از انجام آماده‌سازي آن‌ها در نرم‌افزار «اِنوي»، نسبت به استخراج مساحت ساخته‌شده، در سال‌هاي مختلف اقدام شد؛ و با استفاده از شاخص‌هاي درجه آزادي و درجه پراكندگي، درجه‌ نيكويي رشد شهري، محاسبه گرديد. همچنين، بر روي تصاوير، به منظورِ تجزيه و تحليل جهات توسعه، 8 مثلثِ هم‌مساحت، در 8 جهت جغرافيايي تعيين گرديد. يافته‎ها: يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه بيشترين ساخت‌وساز، طي سال‌هاي 1392-1397، و كمترين ساخت‌وساز بين سال‌هاي 1372-1377 رخ داده است. در حالي كه در كل دوره 45 ساله، بيشترين ساخت‌ وساز در بخش غربي شهر و كمترين آن در بخش شمالي شهر مي‌باشد. با اين وجود، بيشترين پراكنده‌رويي طي سال‌هاي 1387-1392، و كمترين آن، در بين سال‌هاي 1352-1355 رخ داده است. همچنين، در كل دوره 45 ساله، پراكنده‌رويي در جهت شرقي شهر بيشترين و جهت شمال‌شرقي كمترين ميزان را داراست. نتايج: پراكنده‌رويي در شهر كرمان محرز است و شاخص‌هاي سنجشِ آن نيز، آشكارا، شدت اين پراكندگي را نمايش مي‌دهند.