عنوان مقاله :
بررسي سبك شناسانه رمانهاي گوتيك ايراني با تكيه برچهار اثر (بوف كور، شازده احتجاب، گوژ و نگهبان)
پديد آورندگان :
ملكي ، فرشته دانشگاه ايلام , شوهاني ، عليرضا دانشگاه ايلام - گروه زبان و ادبيات فارسي , گراوند ، دكتر علي دانشگاه ايلام - گروه زبان و ادبيات فارسي
كليدواژه :
ادبيات گوتيك , ترس و وحشت , مرگ , رمان فارسي
چكيده فارسي :
گوتيك به سبكي در داستان نويسي اطلاق ميشود كه در آن خيال پردازي، جلوه هاي هيجاني، ماجراهاي مبالغه آميز و هراسناك و گوشه هاي تيره و تار ذهنيت انسان از خرد و منطق انساني فراتر مي‌روند. اين سبك بيشتر در قرون هيجدهم و نوزدهم ميلادي رواج داشته و هنوز هم در قالب روايتهاي گوناگون توسط نويسندگان مختلف به كار برده ميشود. اين سبك در عرصه رمان نويسي ايران نيز راه يافت و بوف كور اولين اثري است كه با اين شيوه نوشته شده است برخي ديگر از آثار معاصر ايراني از شاخصه هاي مهم اين سبك تأثير پذيرفته‌اند از جمله: شازده احتجاب، گوژ و نگهبان. درماندگي و انزواي شخصيتها، مسخ‌شدگي، كشمكش و ستيز شخصيتها با دنياي دروني و بيروني، حضور هيولا و ارواح، مرگ، جنون، توهمات، حوادث عجيب، ترسناك و غيرمعقول، هراس و ... از ويژگيهاي گوتيكي اين آثار هستند. سوال اصلي پژوهش اين است كه مهمترين شاخصه هاي سبك گوتيك در آثار گوژ، نگهبان، شازده احتجاب و بوف كور چگونه نمود يافته اند؟
عنوان نشريه :
سبك شناسي نظم و نثر فارسي (بهار ادب)
