بررسي ضرب‌المثل بعنوان يك گونۀ ادبي و ارتباط آن با اجتماع از ديدگاه داستان سمك عيّار

داستان سمك عيّار نوشتۀ فرامرز بن خداداد كاتب ارّجاني، اثري است مملو از ضرب المثلها؛كاربرد فراوان ضرب المثل يكي از ويژگي هاي بارز اين اثر است. بسياري از ضرب المثلهاي ياد شده در اين كتاب، دربارۀ موضوعاتي چون قضاوقدَر، زندگي عيّاران و پهلوانان و درباريان، صيانت نفس، دوستي و وفاداري، رازداري، صبر و تلاش هستند. هدف نويسنده از نوشتن اين مقاله، بيان اهميّت ضرب المثلهايي است كه بيانگر فرهنگ، اعتقادات، جهان بيني و بينش جامعۀ عصر نويسنده است. در اين مقاله فرضبر آن است كه اغلب ضرب المثلها در داستان سمك عيّار بر مدار مسائل اجتماعي، فلسفي، حكمي و فرهنگي ميچرخد.