تأثير ارزش ويژه شناسه مقصد گردشگري بر قصد بازديد مجدد بر اساس الگوي ارزش ويژه برند مبتني بر مشتري (مطالعه موردي: شهر اصفهان)

صنعت گردشگري در طي دهه اخير با نرخ رشدي شتابان گسترش يافته و منبع درآمد قابل‌ ملاحظه اي براي بسياري از كشورهاي در‌حال‌ توسعه بوده است. اما كشور ايران با وجود قابليت‌هاي بالا، سهم ناچيزي از اين كسب وكار جهاني را به خود اختصاص داده است. يكي از راهكارهايي كه كشورها براي جذب گردشگر به كار مي گيرند، ايجاد شناسه براي مقاصد گردشگري است. در اين مقاله شهر اصفهان به عنوان مقصد گردشگري انتخاب شده و گردشگراني كه در سه ماهه اول سال 1391 به اين شهر سفر كرده بودند به عنوان جامعه آماري انتخاب شدند كه از اين ميان با توجه به فرمول كوكران و روش نمونه گيري سهل و آسان 384 پرسشنامه ميان آن ها توزيع شد. اطلاعات مورد نياز توسط نرم‌افزار آماري AMOS مورد تجزيه‌و‌تحليل قرار گرفت. همچنين لازم به ذكر است كه براي آزمون فرضيه ها نيز از الگوسازي معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج نشان مي‌دهد مديران صنعت گردشگري بايد بر سه متغير آگاهي از شناسه، تصوير شناسه  و كيفيت شناسه مقصد تأكيد بيشتري داشته باشند، همچنين نتايج حاكي از آن است كه آگاهي از شناسه مقصد بيشترين تأثير را بر ارزش شناسه مقصد داشته است.