اثربخشي درمان كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر تاب آوري و خودگستگي بيماران زن مبتلا به لوپوس اريتماتوز سيستماتيك

زمينه و هدف: بيماري لوپوس به دليل ماهيت مزمن و ناتوان كننده آن مي تواند منجر به ايجاد اثرات نامطلوبي به ويژه در زنان مبتلا شده و سبب كاهش كيفيت زندگي، كاهش اعتماد به نفس و افزايش تنش رواني فرد شود. هدف اين پژوهش تعيين اثربخشي درمان كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر تاب آوري و خودگسستگي بيماران زن مبتلا به لوپوس اريتماتوز سيستماتيك شهر تهران بود.روش و مواد: طرح پژوهش تجربي و از نوع پيش آزمونپس آزمون با گروه گواه بود. اين مطالعه با مشاركت 60 از بيماران زن مبتلا به لوپوس اريتماتوز سيستماتيك شهر تهران از اول خرداد تا پايان شهريور سال 1397 انجام شد. اين افراد به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. 30 نفر در گروه آزمايش و 30 نفر در گروه گواه به صورت تصادفي تقسيم شدند. ابزار اندازه گيري شامل پرسشنامه تاب آوري و پرسشنامه خودگسستگي بود. تحليل داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيري و تحليل كوواريانس يك راهه با استفاده از نرم افزار SPSS20 صورت گرفت.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن گروه آزمايش (6.9) 33.5 و گروه گواه (5.9) 34.7 سال بود. ميانگين (انحراف معيار) تاب آوري گروه آزمايش در پيش آزمون (5.3) 42.5 بود كه در پس آزمون به (8.5) 50.4 افزايش يافت (0.01 P) اما ميانگين (انحراف معيار) گروه گواه در پيش آزمون، (9.2) 28 بود كه در پس آزمون به (8.7) 30.2 رسيد كه اين تفاوت از نظر آماري معنادار نبود. ميانگين (انحراف معيار) خودگسستگي گروه آزمايش در پيش آزمون (4.2) 44.8 بود كه در پس آزمون به (5.3) 32.4 كاهش يافت (0.01 P) اما ميانگين (انحراف معيار) خودگسستگي گروه گواه در پيش آزمون، (3.6) 48.2 بود كه در پس آزمون به (3.2) 48 رسيد كه اين تفاوت از نظر آماري معنادار نبود.نتيجه گيري: مطالعه نشان داد، درمان كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي، تاب آوري بيماران مبتلا به لوپوس اريتماتوز سيستماتيك را افزايش و خودگسستگي را در آنها كاهش داد.