مدل تاب آوري روان شناختي بر اساس احساس حمايت اجتماعي از طريق سخت رويي در دانش آموزان دوره متوسطه شهر ساري

زمينه و هدف: تاب آوري از جمله عواملي است كه مي تواند از بروز مشكلات رواني در ميان جوانان و نوجوانان پيشگيري كند. هدف پژوهش حاضر، طراحي و تبيين مدل تاب آوري روان شناختي بر اساس احساس حمايت اجتماعي از طريق سخت رويي در دانش آموزان دوره متوسطه شهر ساري بود.روش و مواد: پژوهش حاضر از نوع همبستگي با استفاده از روش مدل سازي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري مطالعه كليه دانش آموزان دوره متوسطه اول مدارس شهرستان ساري بودند كه به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي 280 نفر از آنها انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از مقياس تاب آوري، پرسشنامه حمايت اجتماعي و مقياس سخت رويي استفاده گرديد. براي تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش از روش هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و الگويابي معادلات ساختاري با بكارگيري نرم افزارهاي SPSS22 و AMOS22 استفاده شده است.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن دانش آموزان پسر، (4/2) 4/13 و دختر (5/2) 8/13 سال بود كه دامنه سني از 13 تا 14 سال را شامل مي‌شد. با افزايش ميانگين (انحراف معيار) حمايت اجتماعي (7/7) 3/45، سخت رويي (1/16) 4/89 و تاب آوري (6/14) 3/84 افزايش يافت. همچنين سخت رويي در رابطه بين حمايت اجتماعي و تاب آوري نقش ميانجي داشت. از بين مؤلفه هاي حمايت اجتماعي، بيشترين اثرگذاري، مربوط به حمايت خانواده با بار عاملي 87/0 و در متغير تاب آوري بيشترين اثرگذاري، مربوط به مؤلفه هاي تصور از شايستگي و پذيرش محبت با بار عاملي 75/0 و در سخت رويي، بيشترين اثرگذاري، مربوط به مؤلفه تعهد با بار عاملي 89/0 بود.نتيجه گيري: مطالعه نشان داد كه با افزايش حمايت اجتماعي، سخت رويي و تاب آوري افزايش يافت. همچنين به واسطه افزايش سخت رويي، تأثير حمايت اجتماعي بر تاب آوري به ميزان جزيي بيشتر شد.