نقش واسطه اي رضايت شغلي در رابطه بين افسردگي با فرسودگي شغلي در پرستاران بيمارستان هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي

زمينه و هدف: پرستاران بيشتر از ساير كاركنان دچار فرسودگي شغلي مي شوند كه بروز اين حالت را به ماهيت تنش زاي حرفه اي پرستاري، افسردگي و رضايت شغلي پايين نسبت مي دهند. پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش واسطه اي رضايت شغلي در رابطه بين افسردگي و فرسودگي شغلي در پرستاران بيمارستان هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي بود.روش و مواد: پژوهش حاضر از نوع همبستگي با استفاده از روش مدل يابي روابط ساختاري بود. در اين پژوهش، 300 نفر از پرستاران بيمارستان هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي شهر تهران از ارديبهشت تا شهريور ماه سال 1396 بودند كه به شيوه در دسترس انتخاب شدند. جمع آوري داده ها با استفاده از پرسشنامه جمعيت شناختي، پرسشنامه رضايت شغلي، پرسشنامه افسردگي، پرسشنامه فرسودگي شغلي بود. براي بررسي پيش‌فرض‌هاي آزمون‌هاي آماري و آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از آزمون‌هاي تحليل واريانس، ضريب همبستگي همچنين شاخص هاي برازش تحليل مسير با استفاده از نرم افزار AMOS22 و براي سنجش معني دار بودن اثر متغير واسطه اي آزمون سوبل استفاده‌ شده است.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن شركت كنندگان در اين پژوهش، 34.4 (11.3) سال بود. با افزايش افسردگي با ميانگين (انحراف معيار) 55.6 (11.4)، فرسودگي شغلي با ميانگين (انحراف معيار) 88.9 (21.4) افزايش مي يابد و رضايت شغلي با ميانگين (انحراف معيار) 40.71 (12.6) كاهش مي يابد. همچنين با افزايش رضايت شغلي، فرسودگي شغلي كاهش مي يابد (0.001 P). رضايت شغلي نقش واسطه اي در رابطه بين افسردگي و فرسودگي شغلي دارد (0.05 P) و با اثر معكوس افسردگي بر رضايت شغلي (0.23=B، 0.001 P)، فرسودگي شغلي كاهش مي يابد.نتيجه گيري: مطالعه نشان داد كه با افزايش افسردگي، فرسودگي شغلي افزايش و رضايت شغلي كاهش يافت. همچنين با افزايش رضايت شغلي، فرسودگي شغلي كاهش يافت. رضايت شغلي نقش واسطه اي در رابطه بين افسردگي و فرسودگي شغلي دارد و با اثر معكوس افسردگي بر رضايت شغلي، فرسودگي شغلي كاهش مي يابد.