زمان بندي روزانه اتاق هاي عمل در شرايط عدم قطعيت با رويكرد بهينه سازي مبتني بر شبيه سازي

زمان بندي اتاق هاي عمل نقش مهمي در افزايش بهره‌وري آن ها و كاهش هزينه هاي بيمارستان ها دارد. به علت عدم قطعيت‌هاي مختلفي كه در فعاليت‌هاي اتاق عمل وجود دارد، اين مسئله مي تواند بسيار چالش‌برانگيز باشد. در اين پژوهش مسئله زمان‌بندي روزانه اعمال جراحي در 3 مرحله آماده‌سازي جراحي، جراحي و ريكاوري و با در نظر گرفتن كليه محدوديت هاي واقعي بيمارستان‌هاي آموزشي- درماني بررسي شده است. اين مسئله به تعيين توالي، زمان شروع هر يك از اعمال جراحي و تخصيص منابع موردنياز در هر مرحله با هدف كمينه كردن مجموع زمان بيكاري و اضافه‌كاري اتاق‌هاي عمل در شرايط عدم قطعيت در مدت‌زمان عمل هاي جراحي مي پردازد. با توجه به عدم كارايي روش هاي حل دقيق در حل مسائل برنامه ريزي احتمالي بزرگ، در اين پژوهش يك رويكرد بهينه سازي مبتني بر شبيه سازي براي رويارويي با عدم قطعيت ارائه شده است. بدين منظور يك الگوريتم مورچگان دوسطحي با شبيه سازي تركيب شده است. الگوريتم ارائه‌شده در حل تعداد متعددي از مسائل واقعي از بيمارستان آموزشي ـ درماني هاشمي نژاد تهران با مجموعه اي از سناريوهاي تصادفي توليدشده، آزمون شده است. تحليل نتايج نشان مي‌دهد در شرايط عدم قطعيت، ارزش جواب حاصل از روش تركيبي پيشنهادي بيش از 75 درصد است. نتايج نمايانگر كارايي الگوريتم پيشنهادي در حل مسائل دنياي واقعي است.