تعيين ميزان تطابق قابليت‏ هاي سامانه مديريت كتابخانه‏ هاي عمومي كشور (سامان) با مدل ذهني كتابداران

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعيين ميزان تطابق قابليت‌هاي نرم‏افزار كتابخانه‏اي سامان (سامانه سامان) با مدل ذهني كتابداران كتابخانه‌هاي عمومي است. روش: اين پژوهش ازنظر هدف كاربردي و ازنظر روش اجرا به صورت پيمايشي با رويكرد توصيفي تحليلي صورت گرفته است. جامعه آماري اين پژوهش 220 كتابدار شاغل در نهاد كتابخانه‌هاي عمومي استان خراسان رضوي هستند كه از سامانه سامان استفاده مي‌كنند. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران و روش نمونه‏گيري تصادفي ساده، 141 نفر برآورد شد كه 130 نفر به پرسشنامه پاسخ دادند. ابزار گردآوري داده‌ها در اين پژوهش، پرسشنامه‌اي محقق ساخته است. سنجش ميزان پايايي ابزار گردآوري داده‌ها، با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ (0.827) مورد تأييد قرار گرفت. يافته‌ها: يافته‏هاي پژوهش نشان داد كه ميزان تطابق قابليت‌هاي سامانه سامان با مدل ذهني كتابداران (سطح انتظار) 3.394 است. در اين بخش كمترين ميانگين مربوط به قابليت‏هاي صفحه نمايش اطلاعات با ميانگين 3.8 است. همچنين بيشترين ميانگين مربوط به قابليت‏هاي بخش امانت است كه ميانگين 4.423 را كسب كرده است. نتيجه‌گيري: نتايج آزمون فرضيه‏ها نشان داد بين ميزان تطابق قابليت‌هاي سامانه سامان با مدل ذهني كتابداران برحسب هيچ كدام از چهار ويژگي جنسيت، ميزان تحصيلات، رشته تحصيلي و سابقه كار تفاوت معني‌داري وجود ندارد. در نهايت مشخص شد كه قابليت‏هاي سامانه سامان تا حد زيادي مطابق با مدل ذهني كتابداران طراحي شده است.