شايستگي هاي اخلاقي پدر و تأثير آن در ولايت قهري

ولايت پدر و جدّپدري بر فرزند صغير يا كبيري كه جنون و سفه او متصل به صغر باشد، از مسلّمات فقه و مورد تصريح قانون مدني است. اما در باره تأثير شايستگي هاي اخلاقي پدر يا جدّپدري بر اين ولايت شرعي و قانوني اتفاق نظر وجود ندارد.اين مقاله در صدد اثبات آن است كه صفات اخلاقي، و به طور خاص عدالت يا وثاقت، تأثيري در ثبوت ولايت قهري ندارند. اما در استفاده از اين حق و اجراي اختيارات ناشي از آن نقش ايفا مي كنند. بنابراين، حتي اگر پدر فاسق نيز باشد، بر فرزند محجور خويش ولايت دارد؛ بدون آنكه حاكم و دادگاه نيز حق دخالت در كار وي را داشته باشد. اما اگر ثابت شود كه پدر به زيان فرزندش عمل مي كند، از سوي حاكم عزل مي گردد. علاوه براين، وليّ در چنين مواردي امين نيز محسوب نشده و داراي مسئوليت مدني در قبال تصرفات خويش خواهد بود.