ميزان پايبندي دانشجويان به هنجارهاي دانشجويي اخلاق علمي و عوامل دانشگاهي مؤثر بر آن (در بين دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي و دانشگاه آزاد واحد تهران شمال)

دانشگاه به عنوان سازمان اجتماعي نهاد علم، يكي از سازمان‌هايي است كه در جامعه‌پذير نمودن افراد نقش بسيار مهمي دارد. اخلاق علمي به معني رعايت هنجارهاي موجود در محيط علمي است و تخطي از اين هنجارها انحراف علمي محسوب مي‌شود. اين تحقيق با هدف بررسي ميزان پايبندي دانشجويان به اخلاق علمي و عوامل دانشگاهي مؤثر بر آن انجام شده است. در اين راستا از نظريات هوي تارتر، اندرسون، نانيس و سونيفت، چلبي و نظريۀ شبكه ­استفاده شده است. اين تحقيق به روش پيمايش در بين دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي و آزاد واحد تهران شمال با حجم نمونه 387 نفر انجام شده است. ميانگين اخلاق علمي 47/3 از 5  ‌است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد: متغيرهاي ارزيابي فايده از اخلاق علمي، هنجار ذهني، احساس تعلق به محيط تحصيلي، احساس عدالت آموزشي، اخلاق آموزشي اساتيد، فشار رواني تحصيلي، جامعه‌پذيري علمي، ارتباط صميمي با اساتيد، با پايبندي به هنجارهاي دانشجويي اخلاق علمي رابطه معنادار داشته و به ميزان 53 درصد تغييرات اخلاق علمي را توضيح مي‌دهند.