مطالعه تطبيقي تمايل افراد جامعه نسبت به رعايت اخلاق: با تأكيد بر رعايت هنجار انصاف در سطح جامعه

هدف اين پژوهش، كشفِ دستورالعمل هاي علّي و نسبتاً عام و شاكله هايي از شرايط سيستمي براي نائل آمدن به ترويج اخلاق در سطح جامعه است. اين پژوهش به طور عمده از نظريه «نظم اجتماعي» به‌عنوان يك نظريه تركيبي و چندوجهي بهره برده است. با توجه به اهداف اين پژوهش و به كارگيري دانش محتوايي و اطلاعات موجود، روش تطبيقي كيفي اتخاذ شده است. براي اين منظور، نه كشور چين، ژاپن، كُره جنوبي، تايوان، سنگاپور، مالزي، انگلستان، سوئد و ايران مورد تحليل فازي قرار گرفته اند. بر اساس نتايج تحليل فازي، شرايط عام دستيابي به توسعه اخلاقي از سه مسير مي گذرد. مسير نخست، وجود برنامه مدون با ارزش هاي عيني و مشخص در نظام تعليم و تربيت رسمي است. دومين مسير، تقويت ملاك تلاش در توزيع منابع است. سومين مسير، از تركيب عطفي سه شرط لازم به كارگيري ملاك شايستگي در توزيع منابع؛ محترم دانستن سلسله مراتب و كمينه سازي وفاداريِ سياسي در نظام تعليم و تربيت رسمي برخوردار بوده است. در اين ميان جوامعي كه توانسته اند اجتماعِ سازماني را در سطح سيستم تقويت كنند، در تعميم تعهد اعيان اجتماعي و تحقق اين سه مسير موفق تر بوده اند.