تفاوت بين‌نسلي احساس امنيت اجتماعي در بين والدين و فرزندان ساكن شهر يزد

بستر اجتماعي اختلال در روابط ميان‌نسلي عمدتاً ناشي از اختلال در جريان جامعه‌پذيري است كه از طريق آن ارزش‌ها، باور‌ها، اعتقادات و هنجارهاي اجتماعي به نسل‌هاي جديد منتقل مي‌شود. اختلال در جريان جامعه‌پذيري علاوه بر اختلال در روابط ميان‌نسلي مي‌تواند در فرآيند توليد و حفظ نظم و امنيت اجتماعي نيز اختلال ايجاد نمايد. پژوهش حاضر به مقايسه ميزان احساس امنيت اجتماعي در بين والدين و فرزندان ساكن شهر يزد پرداخته است. روش تحقيق از نوع پيمايشي بود. داده‌ها با ابزار پرسشنامه و با استفاده از شيوه نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي از 492 نفر از والدين و فرزندن ساكن شهر يزد جمع‌آوري شده است. احساس امنيت اجتماعي در دوازده بعد امنيت جاني، امنيت شغلي، امنيت مالي، امنيت اقتصادي، امنيت اخلاقي، امنيت اعتقادي، امنيت قضايي، امنيت فرهنگي، امنيت نواميس، امنيت حقوقي، امنيت عاطفي و امنيت احساسي به تفكيك والدين و فرزندان سنجيده شده است. ماتريس همبستگي نشان داد كه بين ابعاد مختلف احساس امنيت اجتماعي به غير از بعد امنيت نواميس، رابطه مستقيم و معني‌داري وجود دارد. براساس يافته‌هاي آزمون تي، احساس امنيت قضايي و فرهنگي در والدين يزدي به‌طور معني‌داري كمتر از فرزندان بوده؛ در حالي‌كه احساس امنيت عاطفي و احساسي در فرزندان كمتر از والدين است. تفاوت معناداري در ساير ابعاد امنيت اجتماعي بين فرزندان و والدين وجود نداشت.