نظم اجتماعي مطلوب:ارائه يك مدل تحليلي براي جامعه نيك

عمده تلاش هاي معرفتي صورت گرفته در راستاي ترسيم جامعه نيك يا نظم اجتماعي مطلوب در طول تاريخ، همواره در يكي از  دام هاي تقليل گرايي يا روياپردازي گرفتار آمده اند. با مطمح نظر قرار دادن اين نكته نوشتار حاضر در ابتدا به نقد كوشش هاي معرفتي پرداخته است كه در ترسيم نظم مطلوب در دامن چنين دام هايي گرفتار آمده اند. در ادامه به منظور اجتناب از غلطيدن در اين دام ها، به مدد نظريه هاي تحليلي در جامعه شناسي، مدلي را براي نظم اجتماعي مطلوب طراحي و سپس با استفاده از داده هاي تجربي، دوري و نزديكي جوامع مختلف  به اين مدل مورد سنجش قرار گرفت. به منظور راه حل تئوريك مسأله و تنظيم فكر و اجتناب از آشفتگي از چارچوب تحليلي نظريه كنش پارسونز و چلبي استفاده شده است و چارچوب اجيل براي برشمردن ويژگي هاي جامعه مطلوب به كار گرفته شد و عناصر مورد نظر براي نظم مطلوب در ابعاد اقتصادي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي ارائه شدند. مطابق اين چارچوب، جامعه نيك، جامعه اي است كه ضمن دست يابي به توسعه در هريك از سطوح و ابعاد اجتماعي،اقتصادي،سياسي و اجتماعي، هم زمان عامل توازن و تعادل را نيز به نحوي رعايت كرده باشد. به منظور راه حل تجربي مسأله (سنجش اعتبار مدل) از داده هاي ثانويه مأخوذ از منابع آماري مختلف استفاده شد.مطابق نتيجه به دست آمده از بين 6 كشور بررسي شده در اين پژوهش -سوئد،كره جنوبي،جمهوري چك،تركيه،ايران و يمن-سوئد بيشترين قرابت و ايران و يمن كمترين قرابت را با جامعه مطلوب نشان داده اند.