تجارب اعضاي هيأت علمي ‌از نخستين روزهاي تدريس در دانشگاه: يك مطالعه كيفي

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي تجارب اعضاي هيأت علمي ‌از نخستين روزهاي تدريس در دانشگاه از ديدگاه اساتيد دانشگاه هاي دولتي غرب كشور انجام شده است. روش: رويكرد اين تحقيق و راهبرد آن از نوع كيفي براساس نظريه داده بنياد است. تعداد افراد مشاركت‌كننده در پژوهش شامل 54 نفر از اساتيد دانشگاه هاي غرب كشور (بوعلي سيناي همدان، لرستان، ايلام، رازي كرمانشاه و كردستان) بودند كه به‌صورت هدفمند و نظري به مشاركت دعوت شدند. ابزار گردآوري داده ها، مصاحبه نيمه ساختمند بود كه به‌صورت ديداري و شنيداري ضبط و محتواي آن ها به‌صورت متني پياده سازي شد. داده هاي مصاحبه در سه مرحله كدگذاري باز، محوري و گزينشي مورد تحليل قرار گرفتند تا مفاهيم و مقوله ها طبقه بندي گردند. يافته ها: تحليل ها نشان داد كه مقوله هاي اصلي برخاسته از مصاحبه ها عبارتند از 1) بهسازي عوامل درون زاد (شامل مفاهيم ويژگي هاي رواني ـ فردي اساتيد جديدالورود؛ و تبادل تجارب حرفه اي بين همكاران)؛ و 2) توسعه عوامل برون زاد (شامل مفاهيم بازنگري در اجراي دوره هاي آموزشي؛ و اصلاح موانع و پشتيباني دوره هاي آموزشي). با در نظر گرفتن اين عوامل برخاسته از تجارب اعضاي هيأت علمي‌ از روزهاي آغازين تدريس، يك الگوي مفهومي ‌داده بنياد ارائه شده است