تحول ناشي از رويكرد تدريس مشاركتي از نوع تكنيك جيك‌ساو بر رشد مهارت‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان در دروس زبان انگليسي و عربي

هدف: مطالعه حاضر با هدف ارزيابي تحول ناشي از رويكرد تدريس مشاركتي از نوع تكنيك جيك ساو بر رشد مهارت‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان در دروس زبان انگليسي و عربي صورت پذيرفت. مطالعه به روش شبه­تجربي انجام شد. جامعه آماري، شامل كليه دانش‌آموزان پسر سال سوم دوره متوسطه اول شهرستان سرپل ذهاب در سال تحصيلي 1395 بود. به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چند مرحله‌اي، تعداد120 نفر به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل فهرست بررسي ارزيابي مهارت‌هاي اجتماعي كودكان ماتسون و همكاران (1983) بود. روش: به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش‌ها و تكنيك‌هاي آمار توصيفي و استنباطي مختلف ازجمله روش‌هاي آماري ميانگين، انحراف استاندارد و تحليل كواريانس استفاده شد. يافته‌ها: تجزيه و تحليل داده‌هاي حاصل در قالب آزمون تحليل كوواريانس نشان داد كه كاربرد تدريس مشاركتي از نوع تكنيك جيك ساو بر رشد مهارت‌هاي اجتماعي و خرده‌مقياس‌هاي آن در دانش‌آموزان مورد مطالعه مورد تأييد قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش نشان داد بين گروه آزمايش و كنترل در پس‌آزمون، تفاوت معنادار يافت شد (p=0.001). همچنين بين گروه‌ها در تمام خرده‌مقياس‌هاي مهارت‌هاي اجتماعي تفاوت معني دار يافت شد(p 0/05). براساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت ارائه مداخله مبتني بر آموزش براساس تكنيك جيكساو بر افزايش ميزان رشد مهارت‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان مؤثر بوده است؛ لذا اين پژوهش استفاده از آموزش، براساس تكنيك جيكساو را به‌منظور افزايش ميزان مهارت‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان پيشنهاد مي‌كند.